Umowa przeniesienia posiadania samoistnego, jako nie należąca do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie podlega opłacie skarbowej.
Brak jest podstaw prawnych do późniejszego korygowania wymiaru opłaty skarbowej w sytuacji, gdy z woli strony stosunek najmu ustał wcześniej niż przyjęto w umowie, bądź gdy umowa zawarta na czas nieoznaczony - uległa rozwiązaniu po upływie krótszego, niż przyjęty do obliczenia podstawy tejże opłaty.
Spółdzielnia, nabywając złom do przerobu lub odsprzedaży, była jako płatnik obowiązana po myśli art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ do obliczania i pobierania od tych umów opłaty skarbowej oraz do wpłacania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego i zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych
Przepisy o opłacie skarbowej nie zawierają własnej definicji gospodarstwa rolnego. W tej sytuacji należy zastosować definicję gospodarstwa zawartą w Kodeksie cywilnym.
O istnieniu obowiązku w zakresie opłaty skarbowej oraz o jego rodzaju rozstrzyga treść umowy i sposób realizacji.
1. Stowarzyszenia nie są podmiotami działalności gospodarczej z ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej. 2. Żaden przepis prawa nie zawiera ustawowego upoważnienia dla stowarzyszeń dla prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. 3. Pożyczki udzielone przez stowarzyszenie nie korzystają ze zwolnienia od opłaty skarbowej określonego w par
W świetle art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 4 poz. 21 ze zm./ w związku z art. 63 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. nr 59 poz. 344/ ubezpieczyciele są podmiotami gospodarczymi uprawnionymi z mocy ustawy do udzielania podmiotom krajowym pożyczek hipotecznych, które zwolnione są od opłaty skarbowej na podstawie
Stosowanie do opłaty skarbowej przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych powoduje tym samym stosowanie również do opłaty skarbowej przepisów działu III Kodeksu postępowania administracyjnego.
Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od umowy najmu powstaje z chwilą zawarcia tej umowy /art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Gdy umowa zostaje zawarta na czas nieoznaczony za podstawę wymiaru opłaty skarbowej przyjmuje się wartość świadczeń najemcy za okres 5 lat /art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy/. Okoliczność, że w chwili wymiaru opłaty
Powstanie obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej "z chwilą wypłacenia należności" o której mowa w art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23/ oznacza chwilę wypłacenia należności komitentowi.
Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej /art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ od czynności cywilnoprawnych powstaje w chwili dokonania tych czynności. Do podstawy jej obliczenia przyjmuje się stan jaki istnieje w momencie dokonania czynności cywilnoprawnej. Przy przeniesieniu własności gospodarstwa rolnego lub jego części na cele nierolnicze
Zgodnie z par. 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej decyzja o zamianie mieszkań objęta jest opłatą skarbową. Niedopuszczalne jest więc podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od niej zwolnione. Takie czynności jak zgłoszenie mieszkania do zamiany czy wywieszenie
Wszystkie czynności cywilnoprawne mające postać umów sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlegają opłacie skarbowej /art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Na mocy par. 63 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/ zwolnieniu od opłaty podlega przeniesienie własności nieruchomości
Skoro strony nie miały wobec siebie roszczeń, to świadczenie określonej kwoty należało zakwalifikować jako pożyczkę podlegającą opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Zmiana umowy przez strony, które ją zawarły i obniżenie pierwotnie ustanowionej wartości przedmiotu umowy, nie stanowi podstawy do zwrotu opłaty skarbowej uiszczonej odpowiednio do wartości przedmiotu umowy pierwotnie zawartej.
Sprzedaż w postępowaniu upadłościowym nie daje podstaw do zwolnienia od opłaty skarbowej w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "k" ustawy o opłacie skarbowej.
Uiszczenie opłaty skarbowej poprzez użycie blankietu wekslowego wyczerpuje obowiązek określony w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ toteż nie jest zgodne z prawem pobieranie odrębnej opłaty skarbowej od umowy pożyczki.
Stosowanie art. 13 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 74 poz. 443 ze zm./ regulującego zwrot opłaty skarbowej, wyklucza możliwość wykładni rozszerzającej lub zawężającej.
1. Uchylenie uchwałą nr 7 Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1991 r. uchwały nr 17 Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1983 r. w sprawie ogólnych warunków umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia między jednostkami gospodarki uspołecznionej a osobami fizycznymi /M.P. nr 4 poz. 18/ oznacza, że zakres i warunki tego rodzaju umów będą kształtowane wolą stron, a nie że jednostki gospodarki uspołecznionej
