Podatnik podatku w formie karty podatkowej ma określone obowiązki wobec urzędu skarbowego, których musi bezwzględnie dotrzymywać, jeżeli chce korzystać z tej formy opodatkowania swej działalności gospodarczej.
Na podstawie par. 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ i załącznika nr 1 do tego rozporządzenia w części dotyczącej prowadzenia parkingów zastosowanie stawki karty podatkowej jest zależne od liczby wyznaczonych miejsc na terenie pola parkingowego /liczby stanowisk/, nie zaś od liczby pojazdów na parkingu
Wybór formy opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych: na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w postaci ryczałtu nie zależy ani od woli konkretnego podatnika, ani od uznania organu podatkowego. Podatek w formie ryczałtu na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia
1. Z par. 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ jednoznacznie wynika, że z samego zgłoszenia prowadzenia przez spółkę handlu piwem, jeśli w rzeczywistości spółka tej działalności nigdy nie podjęła, nie może jeszcze wynikać skutek prawny w postaci utraty prawa do karty podatkowej i obowiązek płacenia podatków obrotowego
1. Rozstrzygnięcie materialnoprawnej przesłanki, jaką jest utrata ryczałtowej formy opodatkowania, należy do organu podatkowego, a nie do sądu administracyjnego. Dokonana w wyroku tego sądu ocena legalności decyzji nie stanowi rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, o którym mowa w art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa. 2. Nie do pogodzenia z zasadami wynikającymi w szczególności z art. 7 i 8 Kpa byłoby stosowanie
1. Dla ustalenia czy nastąpiło korzystanie z usług osób trzecich, o którym mowa w par. 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ - obojętne jest czy usługa była odpłatna i czy osoba świadcząca usługę była krewnym lub powinowatym podatnika. 2. Ustalenie czy podatnik prowadzi inny rodzaj działalności, o którym mowa w par
Opłacanie przez jednego z małżonków podatku dochodowego w formie ryczałtu stało się przeszkodą do łącznego opodatkowania małżonków dopiero na mocy art. 1 pkt 1 lit. "c" noweli z dnia 16 grudnia 1993 r. /Dz.U. nr 124 poz. 646/. Zmiana stanu prawnego nastąpiła od dnia 1 stycznia 1994 r. i miała zastosowanie do opodatkowania dochodów uzyskanych od tego dnia /zob. art. 11 tej ustawy/. Natomiast wniosku
Podstawę dla ustalenia liczby mieszkańców, niezbędną dla zastosowania właściwej stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, stosownie do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie opodatkowania przychodów osób duchownych /Dz.U. nr 124 poz. 552/ stanowi urzędowa informacja właściwego urzędu gminy.
1. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ nie przewidują możliwości jakiegokolwiek ograniczenia obowiązku podatkowego z powodu "zawieszenia działalności" gospodarczej w tej formie opodatkowania. 2. W sprawie wszczętej na wniosek podatnika organ podatkowy nie jest uprawniony do określenia przedmiotu sprawy niezgodnie z wolą
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635/ nie przewiduje możliwości zwolnienia podatnika od obowiązku założenia i prowadzenia ewidencji przychodów i zakupów. Natomiast możliwość takiego zwolnienia przewidziana jest dla podatkowej księgi przychodów i rozchodów /par. 6 rozporządzenia Ministra
1. Istotnym warunkiem dobrowolności wyboru opodatkowania w formie karty podatkowej jest znajomość przez podatnika wysokości tego opodatkowania przed okresem opodatkowania. 2. Zastrzeżona dla organu podatkowego "uznaniowość" możliwości obniżenia lub podwyższenia stawki karty podatkowej nie jest równoznaczna z dowolnością.
Aby na podstawie par. 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ nastąpiło wyłączenie podatnika z opodatkowania w formie karty podatkowej, czy to ze względu na nierzetelne prowadzenie książki ewidencji zatrudnienia, czy też ze względu na jej nieprowadzenie, musi łącznie wystąpić druga przesłanka podana w rozporządzeniu
Niepobranie podatku za okres przerwy, o której mowa w par. 16 rozporządzenia Ministra Finansów, z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./, obejmuje okres, w którym podatnik faktycznie nie prowadził działalności; okres ten ustala organ podatkowy.
Żaden przepis prawa nie stwarza podstaw do posłużenia się formą decyzji przy określaniu terminu zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej. Ustalenia odnoszące się do powyższej kwestii mają charakter jedynie ustaleń faktycznych i jako takie mogą stanowić przesłankę do wydania decyzji określającej ciążące na podatniku obowiązki.
Instytucja zrzeczenia się opodatkowania w formie karty podatkowej nie może być traktowana jako tożsama z utratą warunków do opodatkowania w formie karty. Zastosowanie przez analogię do instytucji zrzeczenia się przepisów wskazujących na skutki prawne utraty warunków do opodatkowania w formie karty - należy uznać za niedopuszczalne.
1. Odmowa uznania przez organ podatkowy przerwy w działalności gospodarczej podatnika /par. 15 rozporządzenia Ministra Finansów ż dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie karty podatkowej - Dz.U. nr 92 poz. 545/ czy to ze względu na spóźnione jej zgłoszenie, czy też z powodu podjęcia działalności w okresie deklarowanej przerwy, powinna mieć formę decyzji administracyjnej. 2. Pobór podatku w wyniku odmowy
Urząd skarbowy, ustalając stawkę karty podatkowej ze wszystkimi zniżkami i zwyżkami wynikającymi z przepisów, powinien, niezależnie od prawa do udzielania indywidualnych ulg, ustalić istnienie wszystkich okoliczności, które wpływają na wysokość stawki karty, w tym rozmiaru zatrudnienia.
Jeżeli wniosek podatnika o przyznanie opodatkowania w formie ryczałtowej jest rozpoznawany już po rozpoczęciu okresu objętego tym wnioskiem, to o przyznaniu lub odmowie przyznania ryczałtu decyduje stan faktyczny, istniejący w dniu wydania decyzji. Ryczałt powinien być przyznany od dnia, od którego podatnik spełniał wymagane dla tej formy opodatkowania warunki. Za pozostały okres powinien być opodatkowany
Dla zastosowania podwyżki stawki karty podatkowej na podstawie par. 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ należy wykazać, iż działalność podatnika odbiega od rozmiarów przeciętnej i to w takim stopniu, iż stawka w granicach określonych w tabeli byłaby oczywiście, a
Użyte w par. 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ pojęcie "liczba godzin przeznaczonych na wykonywanie wolnych zawodów w zakresie służby zdrowia" oznacza tylko ten czas pracy, który przeznaczony jest na przyjmowanie pacjentów.
Zakup odpadów z surowców, materiałów, półwyrobów i towarów, zamieszczonych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 października 1981 r. w sprawie obowiązku dokumentowania zakupu niektórych materiałów przez rzemieślników opłacających podatki w formie ryczałtu /Dz.U. nr 27 poz. 144/, podlega obowiązkowi dokumentowania ustanowionemu przez to rozporządzenie, jeżeli
Wydanie kolejnej decyzji wyłączającej podatnika z zastosowania karty podatkowej w okresie, gdy nie upłynął jeszcze dwuletni okres czasu określony w par. 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ uzasadnia stwierdzenie nieważności decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
1. Przez działalność, w której podatnik osiąga przeważającą część obrotu /par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ należy rozumieć działalność, która przekracza połowę całego obrotu. 2. Tylko w wypadku osiągnięcia przez podatnika więcej niż połowy ogólnego obrotu
Obniżka opłaty skarbowej, o jakiej mowa w par. 16 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ nie ma zastosowania do podatnika, który wprawdzie pozostaje w stosunku pracy, ale wykonywanie przez niego obowiązków pracownika uległo zawieszeniu na czas przebywania na urlopie wychowawczym
