Wyrok NSA z dnia 5 października 1994 r., sygn. III SA 89/94

Aby na podstawie par. 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ nastąpiło wyłączenie podatnika z opodatkowania w formie karty podatkowej, czy to ze względu na nierzetelne prowadzenie książki ewidencji zatrudnienia, czy też ze względu na jej nieprowadzenie, musi łącznie wystąpić druga przesłanka podana w rozporządzeniu, a mianowicie stan zatrudnienia musi być wyższy od zgłoszonego urzędowi skarbowemu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargi Zdzisława K. na decyzje Izby Skarbowej w (...) z dnia 7 i 14 grudnia 1993 r. w przedmiocie wyłączenia z opodatkowania w 1992 r. w formie karty podatkowej i wymiaru podatku obrotowego za 1992 r.

UZASADNIENIE

Zdzisław K. prowadził w 1992 r. w H. działalność w zakresie stolarstwa ogólnego - usługi i był z tego tytułu opodatkowany w formie karty podatkowej. Urząd Skarbowy w B. P. postanowieniem z dnia 9 sierpnia 1993 r. wznowił z urzędu postępowanie w sprawie ustalenia wysokości karty podatkowej za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1992 r., zakończone prawomocną decyzją wymiarową. Jak podano, w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne istniejące w dniu wydania decyzji wymiarowej, nie znane Urzędowi, o których podatnik nie zawiadomił w stosownym czasie Urzędu Skarbowego. W szczególności stwierdzono, że ewidencja zatrudnienia była prowadzona nierzetelnie i nie odzwierciedlała faktycznego stanu zatrudnienia w 1992 r., gdyż w poz. 52, dotyczącej zatrudnienia Aleksandra R., jako datę rozwiązania stosunku pracy podano 31 grudnia 1991 r., natomiast według złożonego w Urzędzie w dniu 10 lutego 1992 r. zawiadomienia rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w dniu 31 stycznia 1992 r. Ponadto na podstawie przedstawionych kopii rachunków ustalono, że podatnik sprzedał elementy podłogowe /parkiet/ spółce z o.o. "A." w W., gdy tymczasem z przedstawionych zamówień wynikało, że zakupiony parkiet był przeznaczony do własnych celów produkcyjnych.