Jeżeli niepodważalną zasadą jest wypłacanie przez pracodawcę wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, to nie czynienie zadość tym obowiązkom pozbawia podatnika podatku wyrównawczego możliwości uregulowania w terminie należnego podatku. W takiej zaś sytuacji naliczanie i domaganie się zapłaty odsetek za zwłokę naruszałoby zakres wypadków społecznie lub gospodarczo uzasadniających umorzenie odsetek za zwłokę
Stosowanie do opłaty skarbowej przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych powoduje tym samym stosowanie również do opłaty skarbowej przepisów działu III Kodeksu postępowania administracyjnego.
Umorzenie zaległości podatkowych jest prawem - a nie obowiązkiem organów podatkowych. Art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ pozostawia tę kwestię uznaniu organu administracyjnego. Nawet w wypadku zaistnienia przyczyn społecznych lub gospodarczych organ administracyjny może lecz nie musi umorzyć należnych kwot. Jest to swego rodzaju
1. Zwolnienie od podatku dochodowego przewidziane w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ było zwolnieniem podmiotowym. Spółki z udziałem zagranicznym były zwolnione od podatku dochodowego na okres trzech lat bez względu na to z jakiego źródła przychodów uzyskiwany był przez nie dochód. Ustawa ta została jednak
1. Z żadnego z przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/ nie wynika, aby faktyczne gospodarowanie Nadleśnictwa na gruntach państwowych odbywało się w imieniu i na "rzecz" Skarbu Państwa. Art. 50 tej ustawy jednoznacznie stwierdza, że Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę na własną rzecz /rachunek/, na zasadzie samodzielności finansowej. 2. Zgodnie z art. 3a pkt 1 ustawy
W 1992 r. obowiązywał tekst art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, który nie uzasadniał wykazania przez podatników tytułu prawnego do remontowanego lokalu. Podatnicy poczynili nakłady na przyznawany im lokal mieszkalny w 1992 r. i lokal ten, po wyremontowaniu ich kosztem został im przydzielony. W tej sytuacji
Art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ stanowi, że dochodem do obliczenia zaliczki na podatek w przypadku prowadzenia księgi podatkowej jest różnica pomiędzy wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego uzyskania, zaś na obliczenie tych kosztów wpływ ma wpisany do księgi spis towarów. Wobec tego nie można tego dochodu
1. Przepisy Kodeksu cywilnego w postępowaniu administracyjnym mogą być stosowane tylko wtedy, gdy tak stanowi konkretny przepis materialnego prawa administracyjnego. 2. Obowiązek podatkowy należy do sfery prawa publicznego, stąd też, przy jego wykonywaniu nie można posługiwać się normą prawa regulującego stosunki z obszaru prawa cywilnego. 3. Przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r.
W przypadku, gdy organ podatkowy zarządzi w roku sporządzenie spisu z natury, kontynuacja obliczenia dochodu w następnych miesiącach po dokonaniu wpisu remanentu do księgi podatkowej musi uwzględniać dochód obliczony przy uwzględnieniu tego remanentu oraz przychody i koszty zaewidencjonowane w księdze w następnym miesiącu.
Podatnik ma możliwość zaliczenia odsetek od zaciągniętego kredytu bankowego do kosztów uzyskania przychodu /art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym - Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ tylko wtedy, gdy wykaże, iż kredyt ten był przeznaczony na prowadzoną przez niego działalność gospodarczą w danym roku podatkowym, a zaangażowanie określonej kwoty kredytu bankowego
Dopóki podatnikowi przysługuje prawo własności danej nieruchomości, dopóty ciąży na nim obowiązek uiszczenia podatku od nieruchomości /art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Obowiązek podatkowy w tym podatku nie jest zależny od dochodu, który ewentualnie właściciel nieruchomości uzyskuje. Przy wymiarze podatku od nieruchomości nie
W świetle art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 4 poz. 21 ze zm./ w związku z art. 63 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. nr 59 poz. 344/ ubezpieczyciele są podmiotami gospodarczymi uprawnionymi z mocy ustawy do udzielania podmiotom krajowym pożyczek hipotecznych, które zwolnione są od opłaty skarbowej na podstawie
1. Przy badaniu rzetelności księgi przychodów i rozchodów, nie ma znaczenia zamiar, cel i wina podatnika. W odróżnieniu od języka potocznego, w którym pojęcie nierzetelności łączy się zawsze z nieuczciwością, bądź niedbalstwem, definicja zawarta w par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516 ze
Decyzja z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jest decyzją o charakterze uznaniowym. Jeżeli zaistnieje wypadek gospodarczo lub społecznie uzasadniający umorzenie zaległości podatkowych, to organ może ale nie musi dokonać umorzenia; zależy to od jego uznania. Ten typ decyzji w przypadku negatywnego załatwienia żądania uchyla się
1. Podatek od nieruchomości ma charakter majątkowy w tym znaczeniu, że opodatkowaniu podlega posiadanie nieruchomości bez względu na to, czy nieruchomość ta przynosi dochody, czy też na tę nieruchomość należy ponieść nakłady w celu utrzymania jej w stanie zdatnym do użytku, a także na pewnym poziomie estetycznym. 2. Koszty remontu budynku podlegającego podatkowi od nieruchomości nie stanowią podstawy
1. Jednostronna rezygnacja banku z części należnych odsetek /wynikających z umów kredytowych/ nie może naruszać interesów podatkowych Skarbu Państwa. 2. Terminowe wkłady oszczędnościowe, wniesione przez członków banku spółdzielczego, nie mogą być uznane za wkłady członkowskie, o których mowa w art. 20 par. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./.
W banku za koszty uzyskania przychodów można uznać odsetki wprawdzie jeszcze nie wypłacone, lecz już dopisane do poszczególnych rachunków w związku z upływem okresu przechowywania oszczędności, a które przez zarachowanie stają się kosztem określonym co do rodzaju i kwoty /art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - TJ. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./.
1. Stosując regułę dowodową z art. 6 Kc do postępowania administracyjnego można powiedzieć, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na organie administracji lub stronie zależnie od tego, który z tych podmiotów wywodzi z danego faktu skutki prawne. 2. Skoro skarżący twierdzi, iż w latach 1989-1990 pracując w Stanach Zjednoczonych płacił od osiąganych przychodów podatek dochodowy i na tej podstawie żąda
1. Przewidziana w art. 19 w zw. z art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ delegacja do określenia przez rady gmin zasad ustalenia i poboru oraz wysokości stawek opłaty targowej nie obejmuje upoważnienia do ustanawiania zasad odpowiedzialności inkasentów i zarządców targowisk za nierozliczenie się z pobranych opłat z organami gminy. 2. Opłata
Tak, jak dla uiszczenia podatku od przychodu ze sprzedaży nieruchomości nie może być przedłużony ustawowy termin 14 dni tak i dla złożenia oświadczenia w celu skorzystania ze zwolnienia podatkowego możliwość prolongaty terminu nie istnieje. Termin 14 dni z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, mający charakter terminu prawa
Podatnik ma prawo zmniejszyć podstawę opodatkowania o wszelkie poniesione /wydatkowane/ koszty, jeżeli wykaże ich związek ze źródłem przychodu, zaś ich poniesienie wpływa na wielkość osiągniętego przychodu. Jako wyjątki od tej zasady ustawodawca wymienił wydatki stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia koszty działalności, a nie są kosztami uzyskania przychodu.
1. Uchybienie obowiązkowi z par. 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516 ze zm./ nie jest tożsame z nieprowadzeniem księgi w pełnym zakresie. 2. Jeżeli podatnik w jednej księdze zapisał wszystkie dane, które powinny być zaewidencjonowane w dwóch księgach, to jest to wprawdzie wadliwość,
1. W przypadku, gdy strona domaga się nieprzysługującej jej ulgi, czy wręcz ulgi nie przewidzianej w przepisach prawa, to należy w takich sytuacjach wydać decyzję odmawiającą żądanej ulgi, a nie decyzję umarzającą postępowanie wobec jego bezprzedmiotowości. 2. Do spraw związanych z poborem dywidendy na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych
