Zastrzeżenie w umowie zawartej pomiędzy agentem a jednostką gospodarki uspołecznionej, według którego agent nie będzie - z tytułu prowadzenia punktu sprzedaży detalicznej na podstawie tej umowy - ponosił innych obciążeń podatkowych poza wkalkulowanymi i wynikającymi z zatrudnienia pracowników, dotyczy wyłącznie stosunków wynikających z tej umowy i nie rozciąga się na obowiązki wynikające z art. 1 ust
Przewidziany w art. 141 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym /Dz.U. 1963 nr 11 poz. 60 ze zm./ trzyletni okres przedawnienia wydania decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego dotyczy decyzji organu I instancji.
Przepisy zarządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie ulg podatkowych dla osób rezygnujących z dalszej pracy w uspołecznionych zakładach pracy oraz dla niektórych podatników zatrudniających takie osoby /M.P. nr 28 poz. 260/ nie mają zastosowania do zajęć zarobkowych określonych w par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lipca 1981 r. w sprawie podatku obrotowego
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 226/ opłaty takiej nie pobiera się od czynności cywilnoprawnych, dotyczących przeniesienia przez osoby fizyczne i osoby prawne, nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej, własności rzeczy lub praw, jeżeli następują one w wykonaniu działalności zarobkowej. Jeżeli jednak od takich czynności
1. Art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/ stanowi, że w przypadkach, gdy podatnik nie zgłosił obowiązku podatkowego, nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, jeżeli od końca roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy, upłynęło 5 lat. 2. W świetle omawianego przepisu mógł organ I instancji
1. Osoba, która za zgodą wieczystego użytkownika i po otrzymaniu decyzji administracyjnej zezwalającej na przeniesienie prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki budowlanej weszła w posiadanie tej działki, jest posiadaczem samoistnym w dobrej wierze, któremu służą uprawnienia określone w art. 226 par. 1 i w art. 227 par. 1 Kc. 2. Niedopuszczalne jest wymierzenie takiemu posiadaczowi na podstawie
Przesłanką dopuszczalności obniżenia rzemieślnikowi stawki opłaty skarbowej na podstawie par. 14 ust. 5 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła, jest stwierdzenie inwalidztwa orzeczeniem komisji do spraw inwalidztwa
1. Wniosek podatnika o odroczenie terminu płatności podatku, złożony przed jego zapłatą, podlega rozpatrzeniu także przez organ podatkowy po uiszczeniu należności podatkowej, jeżeli należność ta w chwili jej zapłaty stanowiła zaległość podatkową. Strona ma bowiem interes prawny tak ze względów finansowych jak i pozafinansowych, w doprowadzeniu do stwierdzenia decyzją organu podatkowego, że nie zalegała
1. W świetle art. 17 ust. 1 i 2 w związku z art. 8 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ dla ustalenia dochodu pochodzącego z nie ujawnionych źródeł przychodów niedopuszczalna jest kumulacja w jedną podstawę opodatkowania wydatków dokonanych przez daną osobę w okresie wykraczającym poza rok kalendarzowy, będący rokiem podatkowym w podatku dochodowym
Opuszczenie w par. 2 ust. 3 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie ulg podatkowych dla osób rezygnujących z dalszej pracy w uspołecznionych zakładach pracy oraz dla niektórych podatników zatrudniających te osoby /M.P. nr 28 poz. 260/ wyrazów "usług transportowych" miało charakter przypadkowy i wobec pozostawienia w tym przepisie "i innych usług" nie pozbawia zwolnienia
1. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. nr 53 poz. 338 ze zm./ przewidziany tą ustawą podatek obciąża tylko podmiot /m.in. osobę fizyczną/, który wykonuje działalność zarobkową w rozumieniu przepisów tej ustawy. Brak zatem podstaw do tego, by z tytułu działalności zarobkowej wykonywanej przez jednego z małżonków można było dokonać wymiaru tego podatku
1. Przewidziane w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 11 lutego 1981 r. o opodatkowaniu podatkiem od wynagrodzeń dodatkowych wynagrodzeń i niektórych innych przychodów /Dz.U. nr 4 poz. 18/ zwolnienie nauczyciela lub lekarza od opodatkowania wynagrodzenia z drugiego miejsca pracy nie dotyczy jakiegokolwiek zatrudnienia, lecz tylko takiego, które nie ma charakteru dodatkowego zatrudnienia i jest
1. Osiągnięcie przez podatnika rzeczywistych obrotów i dochodów odbiegających od przyjętych w kalkulacji ryczałtu winno być w normalnych warunkach uznane za zdarzenie mieszczące się w granicach ryzyka związanego z tą konstrukcją prawną i nie stwarzające podstawy do wzruszenia decyzji o przyznaniu ryczałtu i ustaleniu jego wysokości przez organ administracji. 2. W sytuacjach wyjątkowych dopuszczalne
1. W świetle przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnień od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/ brak ciągłości w prowadzeniu rzemiosła nie daje podstaw do uznania, że działalność wchodząca do zakresu przedmiotowego rzemiosła nie była prowadzona
Z par. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 sierpnia 1981 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych /Dz.U. nr 23 poz. 119/ wynika, że na składki na Fundusz Emerytalny Rolników zostały rozciągnięte wszystkie przepisy tej ustawy
Do ustalenia kosztów uzyskania przychodu, będącego podstawą opodatkowania w zakresie podatku dochodowego, mają zastosowanie kursy dewiz i pieniędzy zagranicznych ustalane przez Narodowy Bank Polski w ramach uprawnienia przewidzianego w art. 12 pkt 5 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/.
1. Przy ustalaniu wymiaru podatku w formie ryczałtu umownego oświadczenie podatnika o przewidywanej wysokości obrotu i dochodu nie ma charakteru zeznania podatkowego, wobec czego nie ma zastosowania w takim wypadku art. 168 par. 2 Kpa. 2. Oświadczenie, o którym mowa, ma charakter propozycji otwierającej procedurę swoistych rokowań pomiędzy organem podatkowym a podatnikiem, które kończą się wydaniem
1. Zawarte w Państwowym Biurze Notarialnym porozumienie pomiędzy autorami patentu a członkiem zespołu, który sporządził opracowanie wykorzystane w wyeksportowanym "osiągnięciu technicznym", dotyczące redystrybucji nagrody pieniężnej otrzymanej przez autorów patentu, jest w swych podstawowych cechach najbliższe umowie darowizny. Odpowiada ono bowiem przesłankom prawnym z art. 888 par. 1 Kodeksu cywilnego
1. Jeżeli organ podatkowy dokonał wymiaru opłaty skarbowej od transakcji kupna-sprzedaży samochodu, przyjmując jego wartość szacunkową za podstawę wymiaru, tę samą podstawę opodatkowania powinien przyjąć również w postępowaniu podatkowym o wymiar podatku dochodowego od przychodów ze źródeł nie ujawnionych. 2. Artykuł 8 ust. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339
Jeżeli strona - choćby po terminie - złożyła zeznanie podatkowe i zeznanie to zostało przyjęte przez organ podatkowy, organ ten - stosownie do art. 168 Kpa - był obowiązany dokonać wymiaru podatku zgodnie z zeznaniem, a w razie wątpliwości co do rzetelności oświadczenia wezwać podatnika do udzielenia niezbędnych wyjaśnień lub uzupełnienia zeznania w wyznaczonym terminie, ze wskazaniem przyczyn, dla
1. Opodatkowanie w danym roku podatkowym powinno nawiązywać do opodatkowania w tej samej formie w roku ubiegłym, a różnice w wysokości opodatkowania powinny wynikać ze zmiany stawek podatkowych, cen, rozmiarów działalności lub innych okoliczności ustalonych przez organ podatkowy, przy czym stanowisko tego organu powinno być uzasadnione w sposób logiczny i przekonujący. 2. Brak uzasadnienia decyzji
