Wyrok NSA z dnia 27 października 1982 r., sygn. II SA 1202/82

1. Osoba, która za zgodą wieczystego użytkownika i po otrzymaniu decyzji administracyjnej zezwalającej na przeniesienie prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki budowlanej weszła w posiadanie tej działki, jest posiadaczem samoistnym w dobrej wierze, któremu służą uprawnienia określone w art. 226 par. 1 i w art. 227 par. 1 Kc.

2. Niedopuszczalne jest wymierzenie takiemu posiadaczowi na podstawie art. 9 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 226/ opłaty skarbowej od wartości poczynionych przez niego nakładów, choćby w dniu dokonania czynności cywilnoprawnej przeniesienia prawa użytkowania wieczystego podwyższały one wartość nieruchomości.