Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Wr 317/23

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska Sędziowie: Sędzia WSA Marta Semiczek Asesor WSA Marta Pawłowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I w dniu 11 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi T. K. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 lutego 2023 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.844.2022.3.BS/LS w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej I. uchyla w całości zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 grudnia 2022 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.844.2022.2.BS; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 597,00 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 lutego 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia 15 grudnia 2022 r. o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku T. K. (dalej jako "wnioskodawca" lub "skarżący") o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca zmierzał do uzyskania interpretacji indywidualnej obejmującej odpowiedź na pytania dotyczące w szczególności tego, czy bezpośrednio podejmowana przez wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f. lub ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W uzasadnieniu postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia podano, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej złożony przez skarżącego dotyczył możliwości skorzystania z tzw. ulgi IP-Box, która jest uregulowana w art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f. Organ wskazał, że wniosek dotyczył uznania działalności wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. uznania jej za działalność twórczą obejmującą badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.; dalej: p.s.w.n. lub ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) lub prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 p.s.w.n., podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań). Wezwaniem z dnia 25 października 2022 r. organ poinformował wnioskodawcę, że wniosek ma braki formalne i wezwał do ich uzupełnienia. Pomimo udzielenia odpowiedzi na wezwanie organ uznał, że odpowiedź ta nie wyjaśniła wszystkich okoliczności faktycznych sprawy. Zawierała elementy, które są niejasne lub nieprecyzyjne. Co więcej, pomimo podjętej w wezwaniu próby skonkretyzowania opisu okoliczności sprawy, wnioskodawca nie podał wielu szczegółowych okoliczności sprawy. W efekcie, opis pozostaje dość ogólny i nie przedstawia w sposób wyczerpujący i jednoznaczny zindywidualizowanych, konkretnych okoliczności stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z tego względu, wydanie interpretacji nie było możliwe.