Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 254/23

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Haberka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marta Semiczek, Asesor WSA Łukasz Cieślak, , Protokolant: Starszy woźny sądowy Izabela Kremza, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie 14 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z 22 grudnia 2022 r. znak SKO 4121/307/2022 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. I. uchyla decyzję w całości oraz uchyla w całości poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta Duszniki Zdrój z 1 lipca 2022 r. znak RF.w.3210.28.2021.06; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu na rzecz strony skarżącej kwotę 13 546 (trzynaście tysięcy pięćset czterdzieści sześć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu (dalej: Kolegium, organ odwoławczy) z 22 grudnia 2022 r. znak SKO 4121/307/2022, którą utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta Duszniki-Zdrój (dalej: Burmistrz, organ I instancji) z 1 lipca 2022 r. nr RF.w.3210.28.2021.06 w przedmiocie wniosku W. sp. z o.o. z siedzibą w Z. (dalej: spółka, skarżąca, podatnik, strona) o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r., na mocy której organ I instancji: 1) odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 273 221 zł; 2) stwierdził nadpłatę w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 394 zł; 3) określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 431 407 zł.

Postępowanie przed organem.

Z akt sprawy wynika, że we właściwym terminie spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2019 r., w której do opodatkowania podatkiem od nieruchomości wykazała budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Następnie spółka pismem z 23 grudnia 2021 r. wniosła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 273 221 zł, wraz z korektą deklaracji, w której wykazała budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości niższej niż wskazana uprzednio. W treści wniosku podatnik wskazał, że nadpłata w podatku od nieruchomości powstała w efekcie błędnego uznania całości infrastruktury ośrodka narciarskiego, w tym kolei linowej czy przenośnika narciarskiego, za obiekty budowlane i ujęcia całości wartości infrastruktury narciarskiej, należącej do spółki, w podstawie opodatkowania budowli w podatku od nieruchomości. Powyższe doprowadziło do sytuacji, w której podatkiem od nieruchomości opodatkowane były części infrastruktury, które w istocie były urządzeniami technicznymi niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zdaniem spółki, posiadane przez nią wyciągi narciarskie w zakresie ich części technicznych stanowią obiekty niebudowlane niewzniesione z użyciem wyrobów budowlanych, w związku z czym nie są budowlami i nie mogą za takie zostać uznane i zaliczane do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.