Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 listopada 2023 r., sygn. II SA/Gd 295/23

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2023 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi "E" Spółka z o.o. z siedzibą w C na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 5 stycznia 2023 r., nr SKO.450.196.2022 w przedmiocie warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku na rzecz strony skarżącej "E" Spółki z o.o z siedzibą w C kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

E. Sp. z. o. o. z siedzibą w C. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z 5 stycznia 2023 r. w przedmiocie warunków zabudowy, wydaną w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącej z 18 lutego 2022 r., Wójt Gminy Ustka decyzją z 6 września 2022 r. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji zlokalizowanej na działce ewidencyjnej nr [...], położonej w obrębie geodezyjnym W., gmina U., polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej o mocy do 4 MW wraz z infrastrukturą towarzyszącą, na podstawie analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu sąsiedniego w granicach opracowania.

Po rozpatrzeniu odwołania B. W. oraz odwołania R. M., wniesionych od tak wydanej decyzji, decyzją z 5 stycznia 2023 r. Kolegium uchyliło zaskarżoną decyzję w całości a rozstrzygając sprawę co do istoty, odmówiło ustalenia warunków zabudowy dla wskazanej inwestycji.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że planowane przedsięwzięcie stanowi instalację odnawialnego źródła energii (instalację OZE). Kolegium wskazało, że ustalenie, iż budowa famy fotowoltaicznej stanowi instalację OZE, zrodziło w orzecznictwie dwa rozbieżne stanowiska co do wykładni art. 61 ust. 3 u.p.z.p. Jedno z nich opiera się na literalnej, gramatycznej wykładni art. 61 ust. 3 u.p.z.p., drugie natomiast na wykładni systemowej. Zgodnie z pierwszym, dla ustalenia warunków zabudowy dla instalacji OZE w postaci farmy fotowoltaicznej zachodzi brak konieczności weryfikacji czy zamierzenie inwestycyjne spełnia wymogi z przepisów art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p. Zgodnie natomiast z drugim stanowiskiem, art. 61 ust. 3 u.p.z.p. nie funkcjonuje i nie pozostaje w tym akcie prawnym wyłącznie w relacji do art. 61 ust. 1 i ust. 2 u.p.z.p., lecz należy go wykładać w powiązaniu z unormowaniami zawartymi w art. 10 ust. 2a i art. 15 ust. 3 pkt 3 a u.p.z.p., w których ustawodawca wprowadził odrębne zasady dotyczące urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 500 kW.