Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 października 2023 r., sygn. III SA/Wr 32/23

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA, Sędziowie Sędzia WSA, Sędziowie Asesor WSA, Anetta Makowska - Hrycyk, Andrzej Nikiforów, Aneta Brzezińska (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 24 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi L. Sp. z o.o. w L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 17 listopada 2022 r. nr BP.501.95.2022.1834.DL1.294331 w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz strony skarżącej kwotę 130 (słownie sto trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z 17 listopada 2022 r. (nr BP.501.95.2022.1834.DL1294331) Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: organ) - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2022 r., poz. 2000), dalej: k.p.a., art. 4 pkt 22, art. 87, art. 92a ust. 1, art. 92c ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2022 r., poz. 180 ze zm.), dalej: u.t.d. lp. 1.12, lp. 6.3.8 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.Urz.UE L 60 z 28 lutego 2014), art. 31 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. z 2022 r. poz. 1473) - po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez L. Sp z.o.o. w L. (dalej: strona skarżąca) od decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z 2 grudnia 2022 r. (nr WITD.DI.0152.10038/147/21) o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 3.250 zł, utrzymał decyzję w mocy.