Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 września 2023 r., sygn. I SA/Wr 278/23

Podatek od nieruchomości; Podatek rolny

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Haberka, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Kieres, Asesor WSA Iwona Solatycka (sprawozdawca), Protokolant starszy sekretarz sądowy Paweł Poźniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 września 2023 r. sprawy ze skargi A. J., B. J., Ł. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 25 stycznia 2023 r. nr SKO/41/P-218/2022 w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za X, XI, XII 2019 r. i 2020 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. J., B. J. i Ł. J. (dalej jako: skarżący, strony) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze (dalej jako: SKO, organ odwoławczy, organ drugiej instancji) z dnia 25 stycznia 2023 r. nr SKO/41/P-218/2022, uchylająca w całości decyzje Burmistrza Bogatyni z dnia 23 sierpnia 2022 r. o nr PO.3123.107805. 2020.2021.46.MP w sprawie określenia wysokości podatku z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego za października - grudzień 2019 r oraz cały rok 2020 w kwocie 11578,00 zł i umarzająca postępowanie organu I instancji.

Przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte postanowieniem z dnia 10 września 2020 r., w którym wskazano, że dotyczy ono określenia łącznego zobowiązania pieniężnego. Natomiast organ I instancji jako podstawę swojej decyzji powołał m.in. art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 , art. 207 i 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) dalej: O.p., art. 2 ust.11 i 2, art. 3 ust. 1 pkt 1 i 3, art. 4 ust. 1 pkt 1 i art.6 i art. 6a ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2020 r., poz. Poz. 333 ze m.) dalej u.p.r., art. 2 ust. 1 pkt 1 ust. 2, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 ust. 1, art. 5 i 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1452 ze zm.) dalej u.p.o.l. wskazując również na określenia wysokości podatku z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego za października - grudzień 2019 r oraz cały rok 2020 w kwocie 11578,00 zł. Organ II instancji po rozpoznaniu odwołania, uchylił zaskarżoną decyzje i umorzył postępowanie podatkowe, wyjaśniając, że decyzję określającą zobowiązanie podatkowe, organ może wydać jedynie w stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, tj. w sytuacji, gdy podatek powstaje z mocy prawa. Decyzja określająca zobowiązanie podatkowe nie może zostać wydana w stosunku do zobowiązań, które powstają w drodze doręczenia decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe. Organ odwoławczy wskazał, że skoro decyzja dotyczy osoby fizycznej, to tym samym całość postępowania musi odnosić się do kwestii decyzji wymiarowej, a podatek w tej sytuacji powstaje właśnie z dniem doręczenia decyzji ustalającej łączne zobowiązanie pieniężne. Z tych względów, zdaniem organu odwoławczego zasadnym było uchylenie zaskarżone decyzji i wobec wszczęcia postępowania podatkowego w niewłaściwym trybie, umorzenie tego postępowania. Organ wskazał, że dopiero przeprowadzenie prawidłowego postępowania może skutkować wydaniem prawidłowej decyzji. Dodatkowo organ wskazał, aby przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ ocenił, czy w sprawie nie powinien mieć zastosowania art. 254 O.p. oraz udzielił wskazówek co do ewentualnego ponownego postępowania w sprawie.