Wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 września 2023 r., sygn. I SA/Łd 553/23

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Asesor WSA Agnieszka Gortych - Ratajczyk (spr.) Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2023 r. sprawy ze skargi M. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 czerwca 2023 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.246.2023.2.JSZ w przedmiocie podatku od towarów i usług. 1. uchyla zaskarżoną interpretację; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z dnia 5 czerwca 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że stanowisko M. M. w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji dzianin. Podczas targów branżowych, na których wnioskodawca był wystawcą, przedstawiciele strony nawiązali kontakt z osobą, która podawała się za działającą w imieniu spółki z Włoch, będącej producentem i dystrybutorem tkanin. Spółka włoska była zainteresowana nabyciem produktów wytwarzanych przez wnioskodawcę tj. dzianiny pod nazwą markizeta. Wnioskodawca prowadził korespondencję mailową z osobą posługującą się pieczątkami firmowymi i podpisami przyszłego rzekomego odbiorcy oraz telefoniczną – z osobą poznaną w trakcie targów, która miała reprezentować spółkę włoską. Strony ustaliły warunki przyszłej transakcji, mającej polegać na sprzedaży dzianiny bawełnianej na rzecz spółki włoskiej. Strony ustaliły, że płatność za dostawę towarów zostanie dokonana w terminie 30 dni po dokonaniu dostawy. Dla zabezpieczenia interesów wnioskodawcy płatność miała zostać objęta ubezpieczeniem należności handlowych oferowanym przez jedno z towarzystw ubezpieczeniowych, które pozytywnie oceniło jej wiarygodność finansową. Wnioskodawca ubezpieczył więc należności handlowe od włoskiej spółki.