Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 101/23
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, Protokolant: Specjalista Anna Terlecka, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2023 r. sprawy ze skargi: J. G. na decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2022 r., nr 458000-COP.4102.16.2022 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r.: oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi J. G. (dalej jako Podatnik, Strona, Skarżący) jest decyzja Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego (dalej jako NDUCS, Organ) z 9 grudnia 2022 r. nr 458000-COP.4102.16.2022 utrzymująca w mocy własną decyzję wydaną w pierwszej instancji z 5 lipca 2022 r. nr 458000-CKK-51.4102.3.2022.31 określającą Podatnikowi w zakresie źródeł przychodów w zeznaniu PIT-36 za 2016 r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 217.580,00 zł wobec deklarowanej przez Podatnika kwoty 36.655,00 zł. Sąd związany w przepisie art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.) sposobem przedstawienia stanu sprawy – zwięźle, nie powielając treści całości akt, wskazuje jak poniżej.
Kwestią sporną sprawy jest kwalifikacja uzyskanego przez Podatnika świadczenia/wynagrodzenie (przychodu) tytułem uczestnictwa w programie motywacyjnym. Świadczenie to w postaci pieniężnej Podatnika jako członek zarządu spółki z o.o. (dalej jako Spółka) – jej prezes, uzyskał w konsekwencji osiągnięcia przez Spółkę celów zawartych w programie – wskaźników finansowych Spółki. Według Organu osiągnięty przychód należało opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej zawartej w art. 27 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) – dalej jako u.p.d.o.f., a nie jak zadeklarował Podatnik w zeznaniu PIT-38 stawką 19 %, w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. - jako przychód ze źródła, którym są kapitały pieniężne i prawa majątkowe w tym odpłatne zbycie innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Organ wywiódł, że z umowy dotyczącej programu motywacyjnego zawartej między wskazaną Spółką, a Podatnikiem wynikało, że Podatnik z tytułu uczestnictwa w programie motywacyjnym będzie otrzymywać instrument pochodny, który zdefiniowany został, jako instrument finansowy w znaczeniu o którym mowa w ustawie z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 94 ze zm.) – dalej jako u.o.i.f. oraz rozporządzenia Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. nr 149, poz. 1674) – dalej jako r.u.m.w.i.f., którego wartość zależy od wskaźników finansowych. W umowie wskazano również, co jest wskaźnikiem finansowym oraz że wypłata następuje po osiągnięciu wielkości wskaźnika finansowego, zgodnie z celami, w wysokości 5% zysku netto. Wygaśnięcie instrumentu miało nastąpić w momencie realizacji prawa z tego instrumentu poprzez wypłatę świadczenia na konto lub w ostatnim dniu miesiąca następującego po zakończeniu okresu rozliczeniowego, jeżeli wartość instrumentu wynosi zero.