Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2017 r., sygn. III SA/Wa 1628/16

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dominik Gajewski, Sędziowie sędzia WSA Sławomir Kozik, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi T. N. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 7 marca 2016 r. nr IPPB4/4511-102/16-2/JK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. T.N.(zwany dalej: "Skarżącym") we wniosku z 26 stycznia 2016r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (zwany dalej: "p.d.f.") w zakresie możliwości opodatkowania stawką w wysokości 8,5% przychodów z tytułu dzierżawy autorskich praw majątkowych do logotypów przedstawił następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Skarżący na dzień złożenia wniosku podlega na terenie RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, dysponuje autorskimi prawami majątkowymi do logotypów i jego zamiarem jest złożenie w najbliższym czasie na swoją rzecz stosownych wniosków o rejestrację znaków towarowych, które dotyczyć będą oznaczeń odpowiadających logotypom. Skarżący ze skutkiem od 1 stycznia 2016r. zawarł ze spółką z Irlandii (zwana dalej: "Spółką") umowę dzierżawy praw do logotypów, która reguluje zasady ich wykorzystywania przez Spółkę, w tym co możliwości czerpania pożytków cywilnych w postaci czynszu poddzierżawy pobieranego od innych podmiotów, zwłaszcza do kilku spółek powiązanych, wobec których Spółka jest spółką matką. Nie jest wykluczone, że zamiast lub obok ww. umowy zostaną zawarte bezpośrednio z poszczególnymi, polskimi, spółkami z grupy umowy, które dotyczyć będą logotypów wykorzystywanych w ich działalności.

Umowę dzierżawy praw zawarto na podstawie art. 709 k.c., który przewiduje odpowiednie stosowanie przepisów o dzierżawie rzeczy. W myśl umowy: 1) Skarżący (wydzierżawiający) zobowiązał się oddać Spółce prawa do logotypów (do ich używania i pobierania pożytków przez czas nieoznaczony), 2) Skarżący bez zgody Spółki (dzierżawcy) nie ma prawa do wykorzystywania logotypów do własnych celów, 3) Spółka dysponuje prawem do poddzierżawy na rzecz pozostałych spółek z grupy w zakresie odpowiednim do ich oznaczeń firmowych i pobierania z tego tytułu pożytków cywilnych w postaci czynszu poddzierżawy, 4) Spółka dysponuje też prawem zezwalania na korzystanie z logotypów przez inne podmioty, w których nie uczestniczy, 5) Spółce (i poddzierżawcy) wolno wykorzystywać te dobra w ramach działalności, w tym jako oznaczenia indywidualizujące świadczone usługi, służące do reklamowania swej działalności i w pozostałych zakresach, które są konieczne do prowadzenia działalności operacyjnej, 6) Spółka zobowiązała się płacić czynsz miesięczny, a w przypadku uchybienia temu obowiązkowi i po bezskutecznym upływie dodatkowego 14-dniowego terminu do zapłaty Skarżący może wypowiedzieć umowę, bez zachowania okresu wypowiedzenia, 7) jeśli na skutek okoliczności, za które Spółka nie ponosi odpowiedzialności i które nie dotyczą Spółki, przychód z dzierżawy praw będzie niższy niż wartość czynszu płaconego Skarżącemu, Spółka może żądać obniżenia czynszu, 8) Spółka, o ile wprost inaczej nie wynika z umowy, może wykonywać swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki i nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu dzierżawy bez zgody Skarżącego, odpowiada też za przestrzeganie tych reguł przez poddzierżawców. Naruszenie tego postanowienia daje prawo Skarżącemu do wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym. Skarżący nie prowadzi ani nie planuje prowadzić, działalności gospodarczej, zatem umowa (-y) nie zostanie (-ą) zawarte w ramach działalności gospodarczej, a jej przedmiot stanowi element majątku prywatnego. Skarżący w związku z prawami do logotypów nie będzie też podejmował istotnych działań promocyjnych i reklamowych i na obecnym etapie nie ponosi kosztów związanych z posiadaniem tych praw, a w przyszłości takim kosztem będzie koszt rejestracji znaku towarowego w Urzędzie Patentowym i koszt utrzymywania tej rejestracji. Skarżący przed 20 stycznia 2016r., złożył naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok, nie uzyskując wcześniej (w 2016r.) przychodu z tego tytułu.