Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Ol 309/23

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk asesor WSA Grzegorz Klimek Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Chodorowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi A. W. i P. W. na uchwałę Rady Gminy w Iławie z dnia 3 grudnia 2003 r. nr XIII/108/2003 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Iława oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Gminy w dniu 3 grudnia 2003 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy [...] (dalej jako: "plan miejscowy"). Podstawę prawną stanowił art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 15 poz. 139, z późn. zm.) dalej: "u.z.p." w związku z art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ustawy z dnia 8 marca 2990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591).

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skardze A. W. i P. W. (dalej jako: "skarżący") zakwestionowali tę uchwałę w części dotyczącej terenu oznaczonego symbolem [...] na rysunku nr 35. Podali, że są właścicielami działki nr [...] w [...], która jest oznaczona w planie symbolem [...] i bezpośrednio graniczy z terenem oznaczonym symbolem [...]. Stwierdzili, że plan miejscowy narusza art. 10 ust. 1 pkt 1 u.z.p., w myśl którego w planie miejscowym należało m.in. określić przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania. Przepis § 26 ust. 1 pkt 9 planu miejscowego przewiduje zaś, że na terenach oznaczonych symbolem [...], tj. terenach zielni niskiej i wysokiej, dopuszcza się lokalizację obiektów handlowo-gastronomicznych niepowodujących konieczności wycinki drzew. Zdaniem skarżących, przeznaczenie terenu jako zieleń niska i wysoka jest zupełnie innym przeznaczeniem niż to, które umożliwia lokalizację obiektów handlowo-gastronomicznych (tereny usług). Oba przeznaczenia wykluczają się wzajemnie. W konsekwencji Rada Gminy nie określiła przeznaczenia terenu oznaczonego symbolem [...], lecz to inwestor wybierze, w jaki sposób chce zagospodarować ten teren. Nadto, z uwagi na to, że przeznaczenia tego terenu są różne, należało wyznaczyć linie rozgraniczające. W ocenie skarżących narusza to art. 10 ust. 1 pkt 1 u.z.p. Skarżący stwierdzili, że nie wiedzą, w jaki ostateczny sposób będzie zagospodarowany teren bezpośrednio graniczący z ich działką i oczekują od organu gminy jednoznacznego określenia przeznaczenia tego terenu. Zaznaczyli, że w orzecznictwie dopuszcza się, aby różne przeznaczenie terenów mieściło się w tych samych liniach rozgraniczających, jednak z zastrzeżeniem, że te przeznaczenia nie wykluczają się wzajemnie. Przewidziane w uchwale przeznaczenia terenów zieleni i zabudowy usługowej dla terenu [...] wykluczają się.