Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2023 r., sygn. I SA/Wa 2732/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Elżbieta Lenart, asesor WSA Dorota Kozub-Marciniak (spr.), sędzia WSA Łukasz Trochym, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 marca 2023 r. sprawy ze skargi H. B. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2022 r. nr DAP-WPK-727-1-520/2021/MGa w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

H. B. (dalej także, jako: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2022 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

Stan sprawy przedstawia się następująco.

Wojewoda Krośnieński decyzją z dnia 26 maja 1994 r. znak: GGG.III.7224-3/415/94, działając na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm., dalej, jako: ustawa z dnia 10 maja 1990 r.), stwierdził nabycie przez Gminę I. z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości ozn. w ewidencji gruntów jako działki nr [...] - budowlanej zabudowanej budynkiem drewnianym w stylu góralskim, będącej w dzierżawie Regionalnego Biura Sprzedaży "[...]" w K., nr [...] i [...], w jednostce ewidencyjnej obrębie I., uregulowanych w Iwh [...], opisanych w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], stanowiącej integralną część powyższej decyzji.

Pismem z dnia 10 września 2021 r., sprecyzowanym przy piśmie z dnia 30 listopada 2021 r., o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody Krośnieńskiego i jednocześnie zawieszenie postępowania wystąpiła H. B., reprezentowana przez adwokata. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że nieruchomość, której dotyczy ww. decyzja nie stanowiła własności Skarbu Państwa w chwili jej wydania. W przedmiocie, że nieruchomość nie przeszła na własność Skarbu Państwa toczy się obecnie postępowanie przed Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wojewoda Podkarpacki w I instancji rozstrzygnął, że nieruchomość objęta wnioskowaną decyzją nie podpadała pod działanie przepisów dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 z późn. zm., dalej, jako: dekret). Decyzja wydawana w trybie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w sprawie wykonania dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej jest decyzją deklaratywną, na mocy której organ stwierdza, że nieruchomość nie przeszła na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e ww. dekretu. Decyzja ta wywołuje skutki ex tunc. Tym samym właścicielami nieruchomości stanowiących szereg działek położonych w I. byli spadkobiercy przedwojennych właścicieli nieruchomości. Skoro nieruchomości nie stanowiły własności Skarbu Państwa ani gminy w chwili wydania decyzji, to ich rozdysponowanie nie było możliwe, a w przypadku ww. decyzji mamy do czynienia z rażącym naruszeniem art. 5 ust. 1 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r.