Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 marca 2023 r., sygn. II SA/Rz 1202/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Paweł Zaborniak /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek–Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2023 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 11 sierpnia 2022 r. nr SKO.4110/78/2022 w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej - skargę oddala -

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi KK – reprezentowanej przez opiekuna prawnego RK (dalej: "Skarżąca") jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie (dalej: "Kolegium", "Organ odwoławczy" lub "Organ II instancji") z 11 sierpnia 2022 r. nr SKO.4110/78/2022, wydana w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej.

Z uzasadnienia skargi oraz nadesłanych akt sprawy wynika, że wnioskiem z 5 kwietnia 2022 r. RK zwróciła się do Burmistrza [...] (dalej: "Burmistrz" lub "Organ I instancji") o umieszczenie jej córek – KK [...] w Domu Pomocy Społecznej w [...]. Do wniosku dołączono kopię postanowienia Sądu Rejonowego w [...] z [...] lutego 2022 r. [...] o zezwoleniu na umieszczenie ubezwłasnowolnionych [...] w domu pomocy społecznej.

Decyzją z [...] czerwca 2022 r. nr [...] Burmistrz [...] odmówił skierowania Skarżącej do Domu Pomocy Społecznej w [...]. Organ I instancji podał, że umieszczenie osoby w domu pomocy społecznej jest ostatecznością i powinno zostać poprzedzone oceną możliwości udzielenia pomocy osobie potrzebującej w miejscu jej zamieszkania oraz zbadaniem jej sytuacji rodzinnej. W wyniku rodzinnego wywiadu środowiskowego ustalono, że RK nie pracuje zawodowo ani dorywczo, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada uprawnień do świadczeń emerytalno – rentowych. Ustalono ponadto, że KK jest osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną, legitymującą się orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z [...] lutego 2018 r. nr [...], o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, wydanym na stałe. We wskazanym orzeczeniu określono, że Skarżąca wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych m.in. przez sieć instytucji pomocy społecznej. Podczas wywiadu ustalono ponadto, że KK cierpi na [...]. Przeprowadzone postępowanie pozwoliło ustalić, że Skarżąca tworzy wspólne gospodarstwo domowe z matką RK, siostrą [...], bratem [...], siostrą [...], jej mężem [...] oraz dwójką ich małoletnich dzieci – [...]. W ocenie organu I instancji, informacje pozyskane w trakcie wywiadu środowiskowego uprawniają do stwierdzenia, że rodzina Skarżącej nie znajduje się w trudnej sytuacji życiowej, której nie potrafiłaby samodzielnie przezwyciężyć. Skarżąca posiada liczną rodzinę, z którą tworzy gospodarstwo domowe, a zatem może liczyć na jej wsparcie i pomoc. Może również liczyć na zapewnienie ze strony organu wsparcia w postaci usług opiekuńczych, specjalistycznych usług opiekuńczych lub wsparcia w ośrodkach dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Organ I instancji podniósł, że tego rodzaju rozwiązania zostały zaproponowane opiekunowi prawnemu Skarżącej, jednakże wykazała ona całkowity brak zainteresowania. Sytuacja zdrowotna Skarżącej nie wymaga natomiast skierowania jej do domu pomocy społecznej, a zatem nie zachodzą przesłanki określone art. 54 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 2268 z późn. zm.) – dalej: "u.p.s.", warunkujące uwzględnienie wniosku Skarżącej. KK jest bowiem osobą samodzielną, potwierdza to zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, może także liczyć na pomoc rodziny oraz ośrodka pomocy społecznej. Powołano się na treść opinii pedagogicznej sporządzonej przez pracowników Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w S., z którego wynika w szczególności, że dla dobra skarżącej środowisko rodzinne byłoby korzystniejsze niż pobyt w domu pomocy społecznej.