Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 marca 2023 r., sygn. II SA/Gd 663/22

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2023 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 6 maja 2022 r., nr SKO.450.69.2022 w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

P. [...] (zwana dalej: skarżącą, wnioskodawcą, spółką) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 6 maja 2022 r., nr SKO.450.69.2022, którą organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Burmistrza B. z 6 grudnia 2021 r. o odmowie ustalenia skarżącej warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie elektrowni fotowoltaicznej.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Skarżąca wystąpiła do Burmistrza B. z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej wraz z niezbędną infrastrukturą na części działki nr [...], położonej w miejscowości B. Wskazano, że powierzchnia zabudowy w związku z planowaną inwestycją ma wynosić do 1 ha, natomiast moc elektrowni do 2,3 MWp.

W dniu 6 grudnia 2021 r. organ I instancji - po przeprowadzeniu postępowania w sprawie o numerze GP.6730.63.2021, wydał decyzję o odmowie ustalenia na rzecz skarżącej warunków zabudowy w zakresie wskazanym we wniosku. W uzasadnieniu wyjaśnił, że na terenie ww. działki nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r., poz. 741 ze zm.) – w skrócie "u.p.z.p.", w przypadku braku planu miejscowego inwestycja lokalizowana jest w drodze decyzji o warunkach zabudowy, a jej wydanie jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków zawartych w przepisach art. 61 ust. 1 tej ustawy. Na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588) dla działki nr [...] wyznaczono obszar analizowany i przeprowadzono na nim analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 do 5 u.p.z.p. Z przeprowadzonej po raz drugi analizy wynikło, że planowana inwestycja - polegająca na budowie elektrowni fotowoltaicznej wraz z niezbędną infrastrukturą, na terenie części działki nr [...], położonej w B., nie spełnia warunku zawartego w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. Organ nadmienił, że co prawda celem funkcjonowania planowanej inwestycji jest produkcja prądu elektrycznego przy wykorzystaniu energii promieniowania słonecznego i w niniejszej sprawie zastosowanie mogą mieć przepisy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1524), która wprowadziły m.in. zmiany w u.p.z.p., gdzie zgodnie z brzmieniem art. 61 ust. 3 ustawy - przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej, a także instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii – w skrócie "u.o.e.", przy czym zgodnie z art. 2 pkt 13 oraz pkt 22 ww. ustawy energia promieniowania słonecznego została zaliczona do odnawialnych źródeł energii, to jednak wnioskodawca złożył wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w związku z budową elektrowni fotowoltaicznej jedynie na części terenu działki nr [...], a ustalenie warunków zabudowy odnosić się może tylko do działki objętej wnioskiem jako całości nie zaś jedynie tej jej części, która w wyniku realizacji inwestycji będzie faktycznie zabudowana lub w inny sposób zagospodarowana. Organ wskazał także, iż brak jest zgodności planowanego przedsięwzięcia z obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy B., zatwierdzonym uchwałą nr IV-32/99 Rady Miejskiej w Brusach z dnia 4 lutego 1999 r., gdzie w miejscu wskazanej lokalizacji wyznaczono obszar rolniczej przestrzeni produkcyjnej z możliwością przekształceń z przeznaczeniem pod mieszkalnictwo i usługi w granicach administracyjnych miasta (oznaczone jako RIM) oraz obszar zabudowy mieszkaniowej i mieszkalno - usługowej. Studium co prawda nie jest aktem prawa miejscowego, jednak nie oznacza to, że decyzje administracyjne wydawane dla terenów objętych studium mogą być sprzeczne z jego ustaleniami. Ustawodawca nakazał bowiem sporządzanie studium, aby stanowiło instrument planowania przestrzennego i wyznaczało każdej gminie kierunki zagospodarowania przestrzennego. Podsumowując swoje rozważania organ I instancji uznał, że nie został spełniony warunek zawarty w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., a więc nie ma możliwości ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji, ponieważ nie zostały spełnione łącznie wszystkie uwarunkowania objęte art. 61 ust. 1 pkt 1 do pkt 5 u.p.z.p..