Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Wr 431/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Asesor WSA Marta Pawłowska po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi Gminy P. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 11 kwietnia 2022 r. nr NK-N.4131.110.6.2022.MM3 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym nr NK-N.4131.110.6.2022.MM3 z dnia 11 kwietnia 2022 r. Wojewoda Dolnośląski działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy dnia 8 marca 1990 r. - o samorządzie gminnym (Dz.U z 2022 r. poz. 559 ze zm. - dalej jako u.s.g.) stwierdził nieważność § 3 ust. 2 pkt 5 i § 3 ust. 3 pkt 5 i § 3 ust. 4 pkt 4 uchwały nr III/22/2022 Rady Miejskiej w Polanicy-Zdroju z dnia 2 marca 2022 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania MPZP Nowy Wielisław - ul. Reja, dla obszaru położonego w rejonie ulicy Mikołaja Reja w obrębie Nowy Wielisław, (zwanej dalej "uchwalą").

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w toku badania legalności opisanej uchwały stwierdził, że przepisy § 3 ust. 2 pkt 5, § 3 ust. 3 pkt 5 i § 3 ust. 4 pkt 4 zostały podjęte z istotnym naruszeniem art. 28 w zw. z art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U z 2022r. poz. 503 dalej jako u.p.z.p.) polegającym na naruszeniu ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Polanicy-Zdroju uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej w Polanicy –Zdroju nr XLVIII/337/2006 z dnia 24 października 2006 r. i zmienionego uchwałą nr V/34/2019 z dnia 16 maja 2019 r. Argumentując powyższe stanowisko Wojewoda podał, że w § 3 ust. 2 pkt 5 przedmiotowej uchwały - w odniesieniu do terenu zabudowy mieszkaniowej, oznaczonego na rysunku planu miejscowego symbolem M o przeznaczeniu podstawowym: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, wolnostojąca i bliźniacza, zabudowa wielorodzinna o niskiej intensywności – ustalono minimalną powierzchnię wydzielanych działek budowlanych na 1000 m2. Całość terenu objętego uchwałą, wg postanowień Studium, położona jest w strefie "C" ochrony uzdrowiskowej. Określone w Studium wskaźniki dla tego terenu przewidują (pkt 3.1.4. części tekstowej Studium - Wskaźniki dotyczące zagospodarowania obszarów ochrony uzdrowiska), że minimalna powierzchnia projektowanych działek siedliskowych i mieszkaniowych nie powinna być mniejsza niż 0,15 ha (1.500 m2). Tym samym dopuszczona wielkość wydzielanych działek budowlanych wg. postanowienia kontrolowanej uchwały jest mniejsza niż odpowiadająca jej wielkość wynikająca ze Studium. W tym zakresie plan miejscowy jest więc sprzeczny ze Studium. Podobnie w § 3 ust. 3 pkt 5 kontrolowanej uchwały, Rada Miejska w odniesieniu do terenów usług związanych z obsługą ruchu turystycznego oraz usług i sportu oznaczonych na rysunku planu miejscowego symbolami MT/US 1.1, MT/US 1.2 o przeznaczeniu podstawowym: usługi związane z obsługą ruchu turystycznego, w szczególności pensjonaty, hotele, restauracje, zajazdy, usługi sportu i rekreacji – przewidziała minimalną powierzchnię wydzielanych działek budowlanych 1500 m2. Tymczasem określone w Studium wskaźniki dla tego terenu przewidują (pkt 3.1.4. części tekstowej Studium - Wskaźniki dotyczące zagospodarowania obszarów ochrony uzdrowiska), że minimalna powierzchnia projektowanych działek dla zabudowy pensjonatowej nie powinna być mniejsza niż 0,4 ha (4000 m2). Dopuszczona wielkość wydzielanych działek budowlanych wg postanowienia przedmiotowej uchwały jest zatem mniejsza niż odpowiednia wielkość wynikająca ze Studium. Również w § 3 ust. 4 pkt 4 uchwały, Rada Miejska w odniesieniu do terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz usług, oznaczonego na rysunku planu symbolem MN/U 1.1 o przeznaczeniu podstawowym: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca i bliźniacza, nieuciążliwe usługi komercyjne powiązane z obsługą sportu, rekreacji oraz ruchu turystycznego – ustaliła minimalną powierzchnię wydzielanych działek budowlanych 1000 m2. Według Studium wskaźniki ustalone dla tego terenu przewidują zaś, że minimalna powierzchnia projektowanych działek siedliskowych i mieszkaniowych nie powinna być mniejsza niż 0,15 ha (1500 m2). Tym samym wielkość wydzielanych działek dopuszczona w planie jest mniejsza niż odpowiednia wielkość wynikająca ze Studium.