Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Wr 430/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Asesor WSA Marta Pawłowska po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi Gminy P. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 11 kwietnia 2022 r. nr NK-N.4131.110.5.2022.MM3 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym nr NK-N.4131.110.5.2022.MM3 z dnia 11 kwietnia 2022 r. Wojewoda Dolnośląski działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy dnia 8 marca 1990 r. - o samorządzie gminnym (Dz.U z 2022 r. poz. 559 ze zm. - dalej jako u.s.g.) stwierdził nieważność § 3 ust. 2 pkt 5 i § 3 ust. 3 pkt 5 uchwały nr III/21/2022 Rady Miejskiej w Polanicy-Zdroju z dnia 2 marca 2022 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania MPZP Nowy Wielisław - ul. Głowackiego, dla obszaru położonego w rejonie ulicy Bartosza Głowackiego w obrębie Nowy Wielisław, (zwanej dalej "uchwalą").

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w toku badania legalności opisanej uchwały stwierdził, że przepisy § 3 ust. 2 pkt 5, i § 3 ust. 3 pkt 5 zostały podjęte z istotnym naruszeniem art. 28 w zw. z art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U z 2022 r. poz. 503 dalej jako u.p.z.p.) polegającym na naruszeniu ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Polanicy-Zdroju uchwalonego uchwałą nr XLVIII/337/2006 z dnia 24 października 2006 r. i zmienionego uchwałą nr V/34/2019 z dnia 16 maja 2019 r. Rady Miejskiej w Polanicy –Zdroju.

Argumentując powyższe stanowisko Wojewoda podał, że w § 3 ust. 2 pkt 5 przedmiotowej uchwały - w odniesieniu do terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczonego na rysunku planu miejscowego symbolem MN 1.1 -1.4, o przeznaczeniu podstawowym: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, wolnostojąca i bliźniacza – ustalono minimalną powierzchnię wydzielanych działek budowlanych na 800 m2. Całość terenu objętego uchwałą, wg postanowień Studium, położona jest w strefie "C" ochrony uzdrowiskowej (§ 7 ust 1 pkt 2 uchwały). Określone w Studium wskaźniki dla tego terenu przewidują (pkt 3.1.4. części tekstowej Studium - Wskaźniki dotyczące zagospodarowania obszarów ochrony uzdrowiska), że minimalna powierzchnia projektowanych działek siedliskowych i mieszkaniowych nie powinna być mniejsza niż 0,15 ha (1.500 m2). Tym samym dopuszczona wielkość wydzielanych działek budowlanych wg postanowienia kontrolowanej uchwały jest mniejsza niż odpowiadająca jej wielkość wynikająca ze Studium. W tym zakresie plan miejscowy jest więc sprzeczny ze Studium. Podobnie w § 3 ust. 3 pkt 5 kontrolowanej uchwały, Rada Miejska w odniesieniu do terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, oznaczonych na rysunku planu miejscowego symbolami MN 2.1—2,3, o przeznaczeniu podstawowym: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, wolnostojąca i bliźniacza – przewidziała minimalną powierzchnię wydzielanych działek budowlanych1.000 m2. Tymczasem określone w Studium wskaźniki dla tego terenu przewidują (pkt 3.1.4. części tekstowej Studium - Wskaźniki dotyczące zagospodarowania obszarów ochrony uzdrowiska), że minimalna powierzchnia projektowanych działek siedliskowych i mieszkaniowych nie powinna być mniejsza niż 0,15 ha (1.500 m2). Dopuszczona wielkość wydzielanych działek budowlanych wg postanowienia przedmiotowej uchwały jest zatem mniejsza niż odpowiednia wielkość wynikająca ze Studium.