Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 stycznia 2023 r., sygn. III SA/Gl 517/22

Zatrudnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi L. J. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2022 r. nr NS-HP.2332.2.12.2022 w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr NS-HP.2332.2.12.2022 z dnia 28 kwietnia 2022r. Śląski Państwowy Wojewódzki Inspektpr Sanitarny w Katowicach (dalej: ŚlPWIS), po rozpatrzeniu odwołania L. J. (dalej: Strona, Skarżąca) od decyzji Państwowego [...] Inspektora Sanitarnego w C. z dnia 28 lutego 2022r. nr [...] orzekającej o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - utrzymał w mocy pierwszoinstancyjną decyzję.

W podstawie prawnej powołał art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735; dalej: Kpa), art. 2351 Kodeksu pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1320 ze zm.; dalej: KP) oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1367; dalej rozporządzenie RM).

W uzasadnieniu przedstawił stan faktyczny i argumentację prawną. Podkreślił, że organ I instancji odmówił stwierdzenia u Strony choroby zawodowej - boreliozy w oparciu o postępowanie wyjaśniające narażenia zawodowego i orzeczenia lekarskie Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy Poradni Chorób Zawodowych w S. (dalej WOMP PChZ w S.) nr [...] z 17 kwietnia 2020 r. oraz Instytutu Medycyny Pracy w L. (dalej IMP w L.) nr [...] z dnia 25 czerwca 2021 r. o braku podstaw do rozpoznania u w/w choroby zawodowej, a także opinii Instytutu z dnia 20 października 2021r. i 31 stycznia 2022r.

Kwestionując powyższe rozstrzygnięcie Strona wniosła skargę do organu I instancji oraz odwołanie. W odwołaniu, nie zgadzając się z ustaleniami organu, zarzuciła naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 3 Kpa. Powtórzyła zarzuty skargi z 4 marca 2022 r. uważając, że PPIS w C. nie odniósł się merytorycznie w decyzji do przesłanych pism z 14, 15 oraz 21 lutego 2022 r., jak również nie przekazał ich do IMP w L., celem ustosunkowania się lekarzy orzeczników do zarzutów w nich zawartych. Powyższe pisma kierowane do PPIS w C. zawierają przede wszystkim zbiór uwag i zastrzeżeń do wydanych na etapie prowadzonego postępowania opinii uzupełniających jednostki diagnostyczno-orzeczniczej II stopnia z dnia 20 października 2021 r. i 31 stycznia 2022 r. Zdaniem Strony PPIS w C. nie podjął żadnej kontroli pod względem prawidłowości wydanych w sprawie orzeczeń lekarskich oraz opinii uzupełniających. Zarzuciła również lekarzom chorób zakaźnych z C., u których podjęła leczenie, celowe działanie na jej szkodę i podjęcie błędnych decyzji w procesie diagnostyki i leczenia choroby. W opinii Strony zastosowanie przez lekarzy antybiotykoterapii, bez potwierdzenia boreliozy testem Wester-Blot było celowym działaniem, uniemożliwiającym jej w przyszłości podjęcie starań o przyznanie choroby zawodowej. Do odwołania dołączyła dokumentację medyczną z dnia 24 lipca 2017 r. i 3 sierpnia 2017 r. z POZ w K., pracę naukową "Borelioza z Lyme - niedoceniony problem w praktyce kardiologa" autorstwa Ewy Maroszyńskiej-Dmoch i Beaty Wożakowskiej-Kapłon, kartę informacyjną leczenia szpitalnego z 2013 r., a także wyniki badań ANA i PPJ z 2012 r. i 2015 r.