Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Wr 514/22

Budowlane prawo

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński (spr.), Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz - Kremis, Asesor WSA Marta Pawłowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II w dniu 6 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych polegających na budowie obiektu budowlanego - wolnostojących konstrukcji służących do eksponowania reklam oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] (nr [...]) Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej jako "DWINB"), po rozpatrzeniu zażalenia J. W. (dalej jako "skarżąca"), utrzymał w mocy postanowienie z [...] (nr [...]) Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. (dalej jako "PINB"), wstrzymujące roboty budowlane polegające na budowie obiektu budowlanego - wolnostojących konstrukcji służących do eksponowania reklam na terenie działki nr [...] w Z. oraz informujące o możliwości złożenia wniosku o legalizację obiektu budowlanego oraz konieczności wniesienia opłaty legalizacyjnej w celu uzyskania decyzji o legalizacji obiektu budowlanego.

Jak wynika z powołanego postanowienia oraz z akt administracyjnych, w okolicznościach sprawy organy administracji stwierdziły podstawy do zastosowania art. 48 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z 07.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r., poz. 2351 ze zm.) - dalej jako "u.p.b.". DWINB uznał, że wolnostojąca konstrukcja służąca do eksponowania reklam jest budowlą, o której mowa w art. 3 pkt 3 u.p.b., która wymagała uzyskania pozwolenia na budowę, co uzasadniało zastosowanie trybu z art. 48 u.p.b. W toku prowadzonego z urzędu postępowania ustalono, że skarżąca na terenie działki nr [...] wykonała trzy konstrukcje stalowe o wysokości ok [...] m, obecnie służące do eksponowania tablic informacyjnych. Banery reklamowe zawieszone są na płytach stalowych o wymiarach [...] m x [...] m, wspartych na sześciu słupach stalowych, których rozstaw przy gruncie wynosi [...] x [...] m oraz przy podstawie umocowanych do betonowych krawężników, które przytwierdzają konstrukcję do gruntu. Ustalono, że skarżąca nie ubiegała się o pozwolenie na budowę przedmiotowej konstrukcji reklamowej, nie dokonywała również jej zgłoszenia. W ocenie organów rozpatrywany obiekt, ze względu na jego wielkość, użycie materiałów budowlanych, wolnostojący charakter i umocowanie betonowymi krawężnikami, przytwierdzającymi w sposób trwały konstrukcję do gruntu, tak aby móc się opierać czynnikom atmosferycznym i nie stwarzać zagrożenia dla uczestników ruchu drogowego oraz przechodniów, stanowi budowę, o której mowa w art. 3 pkt 6 u.p.b. Zaś realizacja tego rodzaju obiektu budowlanego z uwagi na jego indywidualne cechy pozwala na stwierdzenie, że obiekt jest budowlą, o jakiej mowa w art. 3 pkt 3 u.p.b., której realizacja wymagała uzyskania pozwolenia na budowę. Tym samym realizacja takiej budowy nie mieści się w pojęciu "instalowania tablic i urządzeń reklamowych", na które zgodnie z art. 29 ust. 3 pkt 3 lit. c u.p.b., nie jest wymagane pozwolenie na budowę, a tylko zgłoszenie. Odnosząc się do argumentów zażalenia organ odwoławczy wskazał, że nie ma wątpliwości co do prawidłowości kwalifikacji opisanych powyżej robót i zasadności wdrożenia postępowania określonego w art. 48 u.p.b. Zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdza stanowiska przedstawionego w zażaleniu. Ponadto nawet gdyby organ przychylił się do argumentacji zażalenia (czego nie uczynił), to i tak wykonane roboty budowlane wymagałyby zgłoszenia, którego inwestor również nie dokonał, a zatem wdrożenie procedury z art. 48 u.p.b. byłoby nieuniknione, a umorzenie postępowania w sprawie niemożliwe. Wydanie postanowienia na podstawie art. 48 u.p.b. otwiera bowiem drogę do legalizacji samowoli budowlanej i dalszy ciąg prowadzonego postępowania administracyjnego zależy od postępowania inwestora. Organ odwoławczy wskazał, że legalizacja jest uprawnieniem inwestora nie jego obowiązkiem oraz szczegółowo opisał procedurę legalizacyjna oraz wskazał na skutki zaniechania złożenia wniosku o legalizację.

Zobacz także
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00