Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2022 r., sygn. VII SA/Wa 1875/22

Budowlane prawo; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Sawczuk (spr.), Sędziowie sędzia WSA Mirosław Montowski, sędzia WSA Artur Kuś, , Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 6 lipca 2022 r. znak: DOA.7110.39.2022.KKA w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa oddala skargę

Uzasadnienie

I.

Decyzją z [...]września 2016 r. nr [...], Starosta [...], działając na podstawie art. 35 ust. 3 w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku E. Sp. z o.o. Sp.k. w [...], odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego oraz udzielenia pozwolenia na budowę Farmy Wiatrowej [...], elektrownia wiatrowa EW[...] zlokalizowanej na działkach nr [...] w obrębie [...] gmina [...].

Decyzja została doręczona M. B., oraz skierowana do Wójta Gminy [...]oraz Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...].

Decyzja nie została zaskarżona odwołaniem i stała się w związku z tym ostateczna.

II.

Wnioskiem z 8 grudnia 2016 r. E. Sp. z o.o. Sp.k. w [...]wniosła o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją z [...] września 2016 r., jej uchylenie oraz ponowne rozpoznanie wniosku o pozwolenie na budowę.

Spółka wskazała, że jej nieumocowany pełnomocnik odebrał decyzję Starosty i informację o tym fakcie przekazał dopiero z chwilą doręczenia mu postanowienia Starosty z [...] listopada 2016 r. Spółka bez własnej winy nie brała zatem udziału w postępowaniu.

III.

Wniosek Spółki, po doprecyzowaniu co do tego, że jego istotą jest ziszczenie się przesłanki z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., był kilkukrotnie rozpatrywany przez Starostę i Wojewodę Kujawsko-Pomorskiego.

Finalnie został jednak rozstrzygnięty decyzją Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z 30 grudnia 2021 r. znak WIR.I.7840.8.6.2021.AP, którą na mocy art. 151 § 2 w zw. z art. 145 § 1 pkt 4 oraz art. 146 § 1 k.p.a. stwierdzono, że decyzja Starosty [...] nr [...] z [...] września 2016 r. została wydana z naruszeniem prawa, ale na skutek okoliczności, o których mowa w art. 146 § 1 k.p.a., nie może zostać uchylona.