Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Ol 782/22

Prawo miejscowe; Gospodarka komunalna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Piotr Chybicki Asesor WSA Grzegorz Klimek (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi Gminy R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości cen i opłat za korzystanie z Domu Pogrzebowego w R. 1) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; 2) zasądza od Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na rzecz Gminy R. kwotę 480 złotych (czterysta osiemdziesiąt), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 29 lipca 2022 r. Burmistrz Miasta i Gminy Ryn, działając na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm., dalej: u.s.g.) w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 679, dalej: u.g.k.) oraz w wykonaniu uchwały nr XLV/367/22 Rady Miejskiej w Rynie z dnia 28 czerwca 2022 r. (Dz. Urz. Woj. Warmińsko-Mazurskiego z 2022, poz. 3271) w sprawie przyjęcia Regulaminu korzystania z Domu Pogrzebowego w Rynie, wydał zarządzenie nr 11/7/2022 w sprawie ustalenia wysokości cen i opłat za korzystanie z Domu Pogrzebowego w Rynie. W § 4 zarządzenia przyjęto, że wchodzi ono w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko-Mazurskiego.

Wojewoda Warmińsko - Mazurski (dalej: Wojewoda, organ nadzoru), rozstrzygnięciem nadzorczym z 2 września 2022 r., na podstawie art. 91 ust. 1 u.s.g., stwierdził nieważność § 4 zarządzenia nr 11/7/2022 Burmistrz Miasta i Gminy Ryn (dalej: skarżący) z 29 lipca 2022 r. w sprawie ustalenia wysokości cen i opłat za korzystanie z Domu Pogrzebowego w Rynie.

W uzasadnieniu podniósł, że w treści § 4 przedmiotowego zarządzenia, Burmistrz wskazał, iż wchodzi ono w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Tym samym, termin wejścia w życie, określony został w sposób przewidziany w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1461), tj. właściwy dla aktów normatywnych zawierających przepisy powszechnie obowiązujące. Kwestionowane zarządzenie, nie stanowi żadnego z wymienionych w art. 13 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych aktów i nie podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. W szczególności, zarządzenie to nie stanowi aktu prawa miejscowego, bowiem ani przepis art. 4 u.g.k., ani też ogólny przepis art. 41 ust. 1 u.s.g., nie kreują uprawnienia organu wykonawczego gminy do wydawania aktów prawa miejscowego. W ocenie organu nadzoru, przepisy u.g.k., nie stanowią podstawy do wprowadzenia do porządku prawnego regulacji, mających charakter norm prawa powszechnie obowiązującego. Art. 4 ust. 1 pkt 2 u.g.k. daje podstawę do wydania aktu kierownictwa wewnętrznego (może być skierowany jedynie do podmiotów funkcjonujących w strukturze gminy, a zatem nie może stanowić przedmiotu regulacji aktu prawa miejscowego). Akty takie nie posiadają cech generalności i powszechności charakterystycznych dla aktów prawa miejscowego. Art. 4 ust. 1 pkt 2 u.g.k. nie kreuje nowego uprawnienia w zakresie wprowadzania nowych danin publicznych. Określa on jedynie kompetencje organu stanowiącego w zakresie ustalania cen i opłat za usługi komunalne. Ponadto, z treści art. 4 ust. 2 tej ustawy wynika, że "uprawnienia", o których mowa w ust. 1 pkt 2, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powierzyć organom wykonawczym tych jednostek. Gdyby te uprawnienia realizowały się w trybie aktu prawa miejscowego, to nie mogłyby być skutecznie scedowane na organ wykonawczy danej jednostki, który nie jest uprawniony do wydawania aktów prawa miejscowego (art. 41 ust. 1 u.s.g.). Ogłoszenie w wojewódzkim dzienniku urzędowym zarządzenia organu wykonawczego gminy wymagałoby uznania, że jest ono aktem prawa miejscowego (art. 13 pkt 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych) albo aktem podlegającym ogłoszeniu ze względu na regulację przepisu szczególnego (art. 13 pkt 10 ww. ustawy). Mając na uwadze, że zarządzenie nie jest aktem prawa miejscowego stanowionym przez organ gminy oraz, że żaden inny przepis ustawowy nie formułuje podstawy do jego ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym, to uzależnienie jego wejścia w życie od opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko-Mazurskiego stanowi istotne naruszenie prawa.