Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 listopada 2022 r., sygn. VII SA/Wa 1038/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędziowie sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), sędzia WSA Andrzej Siwek, , Protokolant ref. Tomasz Bilewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2022 r. sprawy ze skargi Wojewody Mazowieckiego na uchwałę Rady Miasta P. z dnia 23 lutego 2022 r. nr XLIX/294/2022 w przedmiocie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta P. I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Rady Miasta P. na rzecz Wojewody Mazowieckiego kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

VII SA/Wa 1038/22

UZASADNIENIE

Rada Miasta P. na sesji w dniu [...] lutego 2022r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta P..

Wojewoda Mazowiecki działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm., dalej jako u.s.g.) złożył na w/w uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości .

Skarżący zarzucił zakwestionowanej uchwale naruszenie przepisów: art. 10 ust 1 pkt 7, art. 10 ust 2 pkt 1, art. 10 ust 5 pkt 1, pkt 3 i pkt 4 w związku z art. 28 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, z późn. zm.), a także § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. Nr 118, poz. 1233).

W ocenie organu skarżącego, w przedmiotowej sprawie doszło do istotnego naruszenia zasad sporządzania studium, co na mocy art. 28 ust. 1 u.p.z.p. uzasadnia konieczność wyeliminowania uchwały z obrotu prawnego.

Wojewoda Mazowiecki przede wszystkim zarzucił uchwale naruszenie art. 10 ust. 1 pkt 7 lit. d. w związku z art. 10 ust 5 u.p.z.p i w związku z § 6 rozporządzenia poprzez wadliwe sporządzenie bilansu terenów przeznaczonych pod różne funkcje zabudowy. Niewłaściwie określone zapotrzebowanie nie spełnia wymogów określonych w przepisie art. 10 ust. 5 pkt 1 ustawy o p.z.p, który nakazuje, by maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową zabudowę, wyrażone było w ilości powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy. Na potrzeby oszacowania chłonności obszarów przeznaczonych w planach miejscowych pod zabudowę na terenie miasta P. dokonano znacznego przeszacowania średniej powierzchni działki dla zabudowy mieszkaniowej, co wpłynęło na ostateczny wynik bilansu i wskazało na możliwości wyznaczenia nowych terenów pod zabudowę mieszkaniowa z naruszeniem obowiązujących przepisów.