Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 listopada 2022 r., sygn. II SA/Łd 152/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 25 listopada 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 listopada 2022 roku sprawy ze skargi D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 28 grudnia 2021 roku nr SKO.4150.448.2021 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę. dc

Uzasadnienie

Decyzją z 28 grudnia 2021 r., nr SKO.4150.448.2021, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.) - w skrócie: "k.p.a." - art. 59 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz. U z 2021 r. poz. 741 ze zm.) - powoływanej jako: "u.p.z.p." - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z 5 maja 2020r. nr DAR-UA-VII.588.2020 ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo - usługowego (D.) wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną, miejscami postojowymi, billboardem reklamowym oraz zjazdem, planowanej do realizacji Ł. przy ul. [...], na działce nr [...] w obrębie [...] oraz fragmencie działki drogowej [...] w obrębie [...].

W odwołaniu od powyższej decyzji organu I instancji pełnomocnik D.A. zarzucił naruszenie:

̶ art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. przez uznanie, że projektowany pawilon handlowo-usługowy stanowi uzupełnienie funkcji mieszkalnej w obszarze analizowanym;

̶ art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. przez nieprzeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego i nieustalenie rozmiaru planowanej działalności wnioskodawcy, a także niezbadanie, czy będzie ona proporcjonalna do dotychczasowej zabudowy;

̶ art. 11 i art. 107 § 1 pkt 6 i § 3 k.p.a. przez niewystarczające uzasadnienie decyzji w zakresie uznania, że planowana inwestycja "stanowi uzupełnienie funkcji mieszkalnej" i niewyjaśnienie, jakimi przesłankami organ kierował się, przyjmując takie stanowisko;