Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 października 2022 r., sygn. II SA/Ol 412/22

Administracyjne postępowanie

Dnia 13 października 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) asesor WSA Grzegorz Klimek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 października 2022 roku sprawy ze skargi K. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 5 listopada 2020 r. Wójt [...] (dalej: "Wójt") ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania wiaty na sprzęt rolniczy na budynek gospodarczo-inwentarski w ramach zabudowy zagrodowej na działce [...].

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie (dalej: "Kolegium"), po rozpoznaniu wniosku K.A. (dalej: "skarżący") decyzją z 7 maja 2021 r. odmówiło stwierdzenia nieważności ww. decyzji.

W uzasadnieniu Kolegium stwierdziło m.in., powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, że nawet brak prawidłowo przeprowadzonej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy z powodu rażącego naruszenia prawa, jeżeli nie zachodzi oczywista sprzeczność pomiędzy tą decyzją a wymaganiami zabudowy i zagospodarowania terenu wynikającymi z przepisów prawa. Ustawową przesłanką wydania decyzji o warunkach zabudowy jest tzw. zasada dobrego sąsiedztwa, określona w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741, z późn. zm.), dalej: "u.p.z.p.", zatem dopiero brak spełnienia tej przesłanki dają podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji, a nie tylko niewłaściwe przeprowadzenie analizy, która jest jedynie środkiem dowodowym do ustalenia dobrego sąsiedztwa. O rażącym naruszeniu prawa można by więc mówić, gdy wynik nawet najbardziej ogólnej potencjalnej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu byłby w oczywisty sposób sprzeczny z warunkami zabudowy określonymi w decyzji administracyjnej albo gdyby planowana zabudowa była oczywiście sprzeczna z dotychczasowym zagospodarowaniem terenu i w jakikolwiek sposób nie dawała się z nim pogodzić. W ocenie Kolegium, w rozpatrywanej sprawie takich wniosków nie było można wysnuć. Ze sporządzonej w sprawie analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu wynikało, że wnioskowana inwestycja stanowi uzupełnienie zabudowy zagrodowej na działce. W wyznaczonym obszarze analizowanym dominuje zabudowa zagrodowa, w skład której wchodzą budynki gospodarczo-inwentarskie. Tym samym warunek kontynuacji funkcji został spełniony. Kolegium zaznaczyło, że wnioskowana przebudowa nie może zmienić parametrów zewnętrznych budynku, tym samym gabaryty obiektu pozostaną niezmienione. W dalszej części analizy wykazano też spełnienie pozostałych przesłanek z art. 61 ust. 1 pkt 2-5 u.p.z.p. Tym samym brak było podstaw do uznania, że oceniana decyzja rażąco narusza przepisy u.p.z.p.