Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 października 2022 r., sygn. II SA/Ol 465/22

Inne

Dnia 11 października 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 października 2022 roku sprawy ze skargi D. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Warmińsko-Mazurskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej - oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Elblągu (organ I instancji) decyzją z 2 marca 2022 r. stwierdził u W. K. (strona) - przewleką chorobę układu ruchu wywołaną sposobem wykonywania pracy - przewlekłe zapalenie okołostawowe barku. Podniesiono, że Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Olsztynie w orzeczeniu z 24 stycznia 2022 r. wskazał, że po przeanalizowaniu danych dotyczących przebiegu pracy zawodowej i narażenia związanego z obciążeniem narządu ruchu oraz w oparciu o wyniki przeprowadzonych badań konsultacyjnych (ortopedy) i analizę zgromadzonej dokumentacji medycznej rozpoznano przewlekłe zapalnie okołostawowe obu barków. Ponadto stwierdził, że charakter pracy jaką strona wykonywała w firmie A stwarzał ryzyko powstania przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy - przewlekłe zapalenie okołostawowe barku. W ocenie organu spełnione zostały warunki niezbędne, aby można było stwierdzić z wysokim prawdopodobieństwem, że warunki pracy mogły przyczynić się do powstania choroby zawodowej, o uznanie której wystąpiła strona.

Odwołanie od decyzji organu I instancji wniosła działająca przez pełnomocnika firmy A (strona skarżąca, skarżąca), zarzucając:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę stwierdzenia choroby zawodowej w taki sposób, że W. K. wykonywał ciężkie prace fizyczne w pozycji z uniesionymi kończynami górnymi, polegające na podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich przedmiotów, a praca ta miała charakter monotypii, podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby praca w A była ciężka i polegała na przenoszeniu i podnoszeniu ciężkich przedmiotów i rodzaje prac które pracownik wykonywał nie były stale takie same,