Wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 października 2022 r., sygn. II SA/Ke 396/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Jacek Kuza, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi E. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (zwane dalej "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania E. W. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] z [...] odmawiającej przyznania E. W. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad osobą niepełnosprawną o odpowiedniej niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, wnioskowanego na A. W., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu SKO wskazało, że kwestią sporną w niniejszej sprawie pozostawało ustalenie, czy na gruncie obowiązujących przepisów, w kontekście wydanego przez Trybunał Konstytucyjny wyroku z 21.10.2014 r. w sprawie K 38/13, odwołującej się przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, o którym mowa w art. 17 u.ś.r. w sytuacji, gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki - A. W. (mąż wnioskodawczyni) istnieje od 55 roku życia. Nie jest dopuszczalne, zdaniem organu II instancji, oparcie odmowy przyznania prawa do pielęgnacyjnego na tej części przepisu art. 17 ust 1 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615), zwanej dalej "u.ś.r.", która ww. orzeczeniem została uznana za niezgodną z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. W związku z powyższym organ I instancji, odmawiając przyznania stronie prawa do wnioskowanego świadczenia ze względu na fakt, że stan niepełnosprawności A. W. datuje się od 55 roku życia, dopuścił się uchybienia prawa materialnego, gdyż nie wziął pod uwagę treści ww. wyroku i wydał decyzję w oparciu o niekonstytucyjną normę prawną. W dalszej części uzasadnienia SKO przytoczyło art. 17 ust. 5 pkt 1 u.ś.r., podkreślając że wnioskodawca ma prawo dokonać wyboru pomiędzy świadczeniami z systemu zabezpieczenia społecznego pozostającymi w kolizji. Zaakcentowano ponadto, że prawo wyboru wiąże się nie z samym prawem do danego świadczenia, lecz z jego realizacją w postaci wypłaty. Z akt sprawy wynika, że decyzją z 19.11.2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział Inspektorat w [...] przyznał E. W. świadczenie przedemerytalne od 8.10.2020 r. do nadal. Mając na uwadze odpowiedź pełnomocnika strony na wezwanie organu z 20.12.2021 r. SKO stwierdziło, że w odniesieniu do strony nie została wyeliminowana negatywna przesłanka uniemożliwiająca przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. W udzielonej odpowiedzi wypowiedziano się bowiem negatywnie co do zawieszenia prawa do świadczenia przedemerytalnego, uzależniając je od przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.