Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 sierpnia 2022 r., sygn. II SA/Łd 156/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi L.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 27 grudnia 2021 r. nr SKO 4115.337.2021 w przedmiocie opłaty za pobyt w centrum rehabilitacyjno-opiekuńczym 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 18 października 2021 roku; znak: WPS.4137.1561.2021.USTAL-NZ; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi na rzecz skarżącego L.J. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. dc

Uzasadnienie

II SA/Łd 156/22

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga L.J. na ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 27 grudnia 2021 r. (znak SKO.415.337.2021) utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z 18 października 2021 r. ustalającą opłatę za pobyt matki skarżącego w Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczym w Ł.

Z akt sprawy wynika, że decyzją z 18 października 2021 r. (znak WPS.4137.1561.2021.USTAL-NZ) Prezydent Miasta Łodzi ustalił opłatę L.J. za pobyt A.D. w Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczym w Ł. w kwocie 500,61 zł miesięcznie w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 29 lutego 2020 r., w kwocie 583,48 zł w okresie od 1 marca 2020 r. do 28 lutego 2021 r. oraz w kwocie 734,60 zł. w okresie od 1 kwietnia 2021 r.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że wysokość opłat ustalono jako różnicę między rzeczywistym dochodem strony a 300% kryterium dochodowego dla osoby samotnie gospodarującej - zgodnie z art. 61 ust. 2 pkt 2a ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz.U. z 2021 r., poz. 2268 ze zm.) [dalej: ustawa o pomocy społecznej].

W odwołaniu od powyżej decyzji L.J. podniósł, iż w toku postępowania przedstawiał argumentację dotyczącą braku podstaw do ponoszenia opłat za pobyt matki w placówce: choć formalnie nigdy nie zostało wydane orzeczenie o pozbawieniu A.D. praw rodzicielskich w stosunku skarżącego, to w rzeczywistości matka nigdy nie interesowała się jego życiem i nie była informowana o jego losach przez organy państwowe. Skarżący wskazał, iż orzeczenia o pozbawieniu władzy rodzicielskiej były w okresie powojennym (1945-1956) wydawane bardzo rzadko i orzeczenie dotyczące jego przypadku nie zostało odnalezione. Ponadto, w ocenie L.J., w sprawie niniejszej naruszono przepis art. 64 § 2 ustawy o pomocy społecznej, bowiem nie uwzględniono szczególnych okoliczności jakie w jego ocenie uzasadniają zwolnienie go z obowiązku wnoszenia opłaty. Organ miał wiedzę o niepełnosprawności skarżącego, jednak kwestię tę pominął.