Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 stycznia 2022 r., sygn. III SA/Kr 1827/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2022 r. sprawy ze sprzeciwu W. S. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 3 listopada 2021 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] 2021 r. Nr [...] odmówił ustalenia na rzecz skarżącego W. S., prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny - żoną M. S., ur. [...] 1967 r. legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Zdaniem organu, negatywną przesłankę do przyznania skarżącemu wnioskowanego świadczenia jest przepis art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.), ponieważ M. S. zyskała status osoby niepełnosprawnej w stopniu znacznym po ukończeniu 18 r.ż.

Ponadto organ podniósł, że skarżący pobiera z tytułu sprawowania opieki nad żoną specjalny zasiłek opiekuńczy przyznany decyzją z dnia [...] 2020 r. znak [...]. Zasiłek został przyznany na okres od 1 listopada 2020 r. do 31 października 2021 r., przy czym skarżący oświadczył, iż zrezygnuje z jego pobierania pod warunkiem otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego. Jednakże, w opinii Prezydenta, pobieranie obu świadczeń jednocześnie jest w świetle ustawy niemożliwe, zatem również z tego powodu należy odmówić przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w przedmiotowej sprawie.

W odwołaniu W. S. zarzucił błędną wykładnię art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w świetle przepisów Konstytucji RP, w szczególności art. 32, art. 2, art. 69 i art. 7. Wskazał, że wobec treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K83/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wynikającej z powołanego przepisu normy prawnej, w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego dla osób sprawujących opiekę nad osobami niepełnosprawnymi ze względu na datę powstania niepełnosprawności. Podkreślił, że jakkolwiek od czasu wydania ww. wyroku stan prawny nie uległ zmianie, to jednak w świetle szerokiego orzecznictwa sądów administracyjnych treść tego wyroku należy brać pod uwagę przy wykładni omawianego przepisu i stosować wykładnię prokonstytucyjną, ponieważ w przeciwnym wypadku dochodzi do niesprawiedliwego różnicowania sytuacji opiekunów osób niepełnosprawnych tylko ze względu na datę powstania niepełnosprawności.