Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 listopada 2021 r., sygn. I SA/Po 466/21

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: st. sekr. sąd. Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2021 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o. o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...]marca 2021 r. nr [...] [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2013 roku I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] na rzecz skarżącej kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w [...] określił firmie firmie A Sp. z o.o. w [...] za marzec 2013 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości [...] zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w wysokości [...] zł oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości [...] zł.

Na podstawie zapisów rejestrów sprzedaży oraz dokumentacji źródłowej ustalono, że Spółka A Sp. z o.o.(dalej: strona, Spółka, skarżąca), w marcu 2013 r. dokonywała transakcji sprzedaży towarów konsumpcyjnych (artykuły spożywcze i przemysłowe) przede wszystkim na rzecz podmiotów krajowych. Wartość tej sprzedaży została przez Spółkę opodatkowana stawkami VAT w wysokości 5%, 8% oraz 23%. Ponadto Spółka w przedmiotowym okresie dokonywała transakcji sprzedaży na rzecz podmiotów, które legitymowały się numerem identyfikacyjnym VAT UE. Transakcje te Spółka zakwalifikowała jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i opodatkowała preferencyjną stawką VAT w wysokości 0%. W toku postępowania podatkowego organ podatkowy dokonał szeregu czynności oraz ustaleń faktycznych, które doprowadziły do stwierdzenia, że Spółka w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za marzec 2013 r. zawyżyła kwotę wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w łącznej wysokości [...] zł, gdyż dokonana przez firmę A Sp. z o.o. sprzedaż artykułów konsumpcyjnych na rzecz: firmy B, firmy C M. L., N. R., B. F., A. M. nie posiadała, w myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 177. poz. 1054 ze zm. - dalej; "u.p.t.u.") waloru wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W konsekwencji ww. dostawy artykułów konsumpcyjnych winny podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 oraz art. 146 pkt 1 i 2 u.p.t.u., podstawową stawką VAT w wysokości 23%. W ocenie organu podatkowego faktury VAT sprzedaży wystawione przez firmę A Sp. z o.o. na rzecz ww. podmiotów nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych pomiędzy podmiotami wskazanymi na tych fakturach. Zdaniem organu przedłożone przez Spółkę dokumenty (faktury VAT, dokumenty CMR), które miały potwierdzać dokonanie dostaw wewnątrzwspólnotowych nie są poprawne pod względem materialnym, a więc nie dokumentują zdarzeń, które faktycznie miały miejsce. Ustalenia dowodowe wskazują bowiem, że towar zadeklarowany jako dostawa wewnątrzwspólnotowa nie został dostarczony do podmiotów wskazanych w wystawionych fakturach VAT jako odbiorcy. Ponadto niemieckie władze celne nie potwierdziły, otrzymania wyrobów akcyzowych wymienionych w przedmiotowych fakturach VAT wystawionych na ww. podmioty zagraniczne, a tym samym nie potwierdziły dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, tj. fizycznego przemieszczenia towaru. Okoliczność, że faktury VAT zostały wystawione na podmioty zarejestrowane w państwach członkowskich (aktywny numer identyfikacyjny VAT UE) nie ma w ocenie organu decydującego znaczenia wobec przedstawionych okoliczności, które wskazują, że dostawy na rzecz tych podmiotów nie miały miejsca w rzeczywistości. Organ stwierdził zatem, że dokonana przez firmę A Sp. z o.o. sprzedaż towarów, wymienionych w tych dokumentach, nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, albowiem podmioty wskazane w tych dokumentach nie były faktycznie nabywcami towarów, co oznacza, że nie zostały spełnione ustawowe przesłanki zakwalifikowania czynności jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.