Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 listopada 2021 r., sygn. II SA/Ol 330/21

Budowlane prawo; Nadzór budowlany

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 listopada 2021 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie rozbiórki obiektu oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w "[...]" (dalej jako: "organ I instancji", "PINB") nakazał J. D. i T. D. (dalej jako: "Skarżący") oraz A. D. rozbiórkę budynku letniskowego usytuowanego na działce nr ewid. "[...]" i "[...]"położonego w miejscowości O., gm. G.

W uzasadnieniu decyzji opisano stan faktyczny sprawy i wskazano, że przedmiotowy budynek powstał bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę. Wyjaśniono, że w ocenie organu, Skarżący zrezygnowali z możliwości legalizacji budynku letniskowego, przedkładając do akt sprawy zaświadczenie Wójta Gminy G., z którego wynika, że działki nr "[...]" i "[...]" oznaczone są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 19ML i przeznaczone są pod tereny indywidualnej zabudowy letniskowej, przy czym dla tych terenów ustalono brak prawa budowy, rozbudowy

i nadbudowy z zaleceniem modernizacji. Podano, że fakt uzyskania decyzji o pozwoleniu na modernizację budynku letniskowego, który powstał bez wymaganych dokumentów nie powoduje usankcjonowania nielegalnej budowy obiektu. Podniesiono, że dwukrotnie zawieszano postępowanie w sprawie, aby umożliwić Skarżącym przedłożenie zaświadczenia wójta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak po uzyskaniu informacji, że Rada Gminy G. nie przystąpiła do zmiany obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego podjęto zawieszone postępowanie i wydano decyzję. Podano, że kolejne wnioski Skarżących o zmianę uchwały w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego stanowią próbę odwleczenia zakończenia prowadzonego przez PINB postępowania, który nie ma obowiązku baczenia na to, że być może procedowana zmiana planu wprowadzi rozwiązania korzystniejsze dla stron.