Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. II SA/Łd 558/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Asesor WSA Anna Dębowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 listopada 2021 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. dc

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Z. z [...] r. nr [...] o odmowie świadczenia pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu organ drugiej instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że decyzją z [...] r. Prezydent Miasta Z. odmówił M.B. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem P.Ł. Decyzja ta została wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy przez organ pierwszej instancji w związku z uchyleniem przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z [...] r., nr [...] poprzedniej decyzji organu pierwszej instancji z [...] r., nr [...].

W uzasadnieniu decyzji z [...] r. organ pierwszej instancji wskazał, że 29 maja 2020 r. M.B. złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem P.Ł. Skarżąca sprawuje opiekę nad synem, który ma 44 lata, jest osobą niepełnosprawną, legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie wydano na stałe. Niepełnosprawność istnieje od urodzenia. P.Ł. cierpi na porażenie mózgowe. Porusza się na wózku inwalidzkim. Jak wynika z wywiadu środowiskowego, M.B. sprawuje bezpośrednią i wyłączną opiekę nad synem. Codzienne czynności opiekuńcze i pielęgnacyjne jakie wykonuje w opiece nad synem to: czynności higieniczne, pomoc w ubieraniu, podawanie leków, pranie, sprzątanie, opłacanie rachunków, przygotowanie i podawanie posiłków, umawianie wizyt lekarskich, robienie zakupów, załatwianie spraw urzędowych. Organ pierwszej instancji ustalił, że M.B. pobierała emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu opieki nad niepełnosprawnym synem w okresie od 1 października 1991 r. do 16 lutego 2006 r. Od 17 lutego 2006 r. prawem korzyści ma przyznaną rentę rodzinną po zmarłym mężu. Wysokość świadczenia za miesiąc grudzień 2020 r. wynosiła 2 008,35 zł netto. W ocenie organu pierwszej instancji, skarżąca nie spełnia warunków określonych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.ś.r.", gdyż w 1991 r. nabyła prawo do emerytury, a prawo to jest niezbywalne i nie można go utracić oraz pobiera rentę rodzinną po zmarłym mężu wypłacaną w zbiegu z innym świadczeniem emerytalno-rentowym.