Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 października 2021 r., sygn. II SA/Sz 824/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 października 2021 r. sprawy ze skargi S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza W. z dnia 16 kwietnia 2021 r., nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej S. Z. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Burmistrz W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2021 r., wydaną na skutek ponownego rozpoznania sprawy, odmówił S. Z. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką A. Z.. Decyzja została wydana na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 20 ust. 3, art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. u. z 2020 r., poz. 111 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji podano, że organ I instancji wcześniejszą decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. odmówił przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką z tego względu, że niepełnosprawność nie powstała przed ukończeniem 18 roku życia ani w trakcie nauki w szkole czy szkole wyższej (art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych). Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] marca 2021 r. uchyliło tę decyzje i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpoznania wskazując w uzasadnieniu, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13 orzekł, iż art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Ponieważ przepis ten stanowił podstawę odmowy przyznania świadczenia, przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ I instancji powinien ustalić, czy wszystkie przesłanki o charakterze pozytywnym są spełnione.