Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 7 października 2021 r., sygn. II SA/Sz 579/21

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 października 2021 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Komendanta Policji z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w M. z dnia [...] lutego 2021 r., nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2021 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego

(t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej: "k.p.a."), Komendant Wojewódzki Policji

w S., w wyniku rozpoznania sprawy na skutek wniesionego odwołania przez M. P., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w M. z dnia [...] lutego 2021 r., nr [...] odmawiającą wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy przytoczył dotychczasowy przebieg postępowania i wskazał, że wnioskiem z dnia 3 grudnia 2018 r. [...] w stanie spoczynku - M. P. (dalej: "strona", "skarżący") zwrócił się o wypłacenie mu wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji z dniem [...] lutego 2011 r. Organ I instancji opisaną wyżej decyzją z dnia [...] lutego 2021 r. odmówił wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz urlop dodatkowy powołując w podstawie prawnej rozstrzygnięcia art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610, dalej: "ustawa nowelizująca"). Od powyższego rozstrzygnięcia skarżący złożył odwołanie, w którym wniósł o uchylenie w całości decyzji organu I instancji i orzeczenie co do istoty sprawy.