Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 września 2021 r., sygn. VII SA/Wa 317/21
Zagospodarowanie przestrzenne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), , Sędzia WSA Artur Kuś, Sędzia WSA Mirosław Montowski, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 września 2021 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2020 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej: SKO), działając na podstawie art. 127 § 2 k.p.a. w zw. z art. 17 pkt 1 k.p.a. oraz art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 roku o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 roku, Nr 79, poz. 856, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania [...] sp. z o.o. (dalej: "Spółka"), od decyzji Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] września 2020 roku, Nr [...] umarzającej postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 21 grudnia 2016 r. Spółka wystąpiła do Zarządu Dzielnicy [...] o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na posadowieniu wolnostojącego nośnika reklamowego na terenie części działki nr [...] z obrębu [...], położonej przy ul. [...] na terenie Dzielnicy [...].
Decyzją Nr [...] z dnia [...] września 2020 roku, znak: [...], Zarząd Dzielnicy [...] umorzył postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na posadowieniu wolnostojącego nośnika reklamowego na terenie części działki nr [...] z obrębu [...], położonej przy ul. [...].
W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka podniosła, że brak było podstaw do umorzenia postępowania, ponieważ od dnia 28 kwietnia 2020 roku nie obowiązuje na ww. terenie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z 2018 roku w odniesieniu do reklam. W ocenie Spółki organ w sposób niedopuszczalny pominął uchwałę Nr [...] Rady [...] z dnia [...] stycznia 2020 roku w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń wraz z art. 12 ust. 2 ustawy krajobrazowej. Podniosła również naruszenie przepisów Prawa budowlanego w zakresie prawa wolności zabudowy i przepisów prawa przedsiębiorców oraz brak zawiadomienia stron postępowania o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym i wypowiedzenia się co do tego materiału oraz złożenia wniosków dowodowych.