Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 września 2021 r., sygn. II SA/Po 101/21

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Asesor WSA Arkadiusz Skomra (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 września 2021 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako "Samorządowe Kolegium Odwoławcze" lub "organ") po rozpoznaniu odwołania A. C. i M. K. utrzymało w mocy decyzję Wójta [...] W. nr [...] z dni [...] września 2020 r. w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego

Zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego, jak wynika z jej uzasadnienia, zapadła w następującym stanie faktycznym sprawy.

Pismem z dnia [...] listopada 2019 r. inwestor P. sp. z o.o. wystąpiła o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie bezobsługowej stacji bazowej telefonii komórkowej [...] na działce nr [...], obręb [...] G. M. , gmina G. W..

Decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. organ I instancji odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla ww. inwestycji.

Zdaniem organu lokalizacja stacji bazowej na obrzeżach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej rodzi uzasadnione obawy powstania zagrożeń dla zdrowia i życia mieszkających tam osób. Lokalizacja stacji bazowej pozostaje w sprzeczności z treścią art. 144 k.c. oraz 140 k.c. Lokalizacja masztu będzie stanowić dysonans przestrzenno- wysokościowy. Może stanowić przyczynę obniżenia wartości nieruchomości sąsiednich. Czynnik ludzi w tej sprawie jest najważniejszy.

Od powyższej decyzji odwołanie, w ustawowym terminie złożył wnioskodawca P. sp. z o.o. reprezentowany przez pełnomocnika. Odwołujący zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 56 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, ze zm. dalej jako "u.p.z.p.) poprzez odmowę ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, mimo iż zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Nadto odwołujący zarzucił naruszenie art.6 i 8 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, z późn. zm. - dalej jako: "k. p.a.").