Wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. III SA/Łd 412/21

Ograniczenie możliwości prowadzenia firm w związku z pandemią może uzasadniać umorzenie składek ubezpieczeniowych nie tylko na podstawie tarczy antykryzysowej, ale też przepisów ogólnych.

Gazeta Prawna nr 170/2021

Dnia 11 sierpnia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Asesor WSA Małgorzata Kowalska (spr.) Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2021 roku sprawy ze skargi A. E. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...]. 2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz A. E. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy własną decyzję z [...] odmawiającą A. E. umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek.

Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z 20 lipca 2020 r. A. E. zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o umorzenie części zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek oraz o zezwolenie na utrzymanie układu ratalnego na dotychczasowym poziomie. W uzasadnieniu wniosku strona wyjaśniła, że od 21 marca 2017 r. spłaca zadłużenie w systemie ratalnym. Przed nastaniem kryzysu wywołanego stanem pandemii starała się regularnie spłacać należności. Epidemia koronawirusa wywołała trwały spadek liczby klientów. Do tego doszły surowe wymogi sanitarne przyjmowania klientów, co spowodowało zwiększenie nakładów finansowych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej przy mniejszej ilości osób jakie można w ciągu dnia obsłużyć. Wnioskodawczyni podkreśliła, że od marca 2020 r. jej działalność gospodarcza praktycznie nie funkcjonuje. Obroty firmy spadły o połowę. Od tego czasu zaczęła mieć problemy z organizacją środków na spłatę zaległości rozłożonej na raty i utraciła możliwość opłacania bieżących składek. By uregulować ratę jest zmuszona przesunąć płatności za czynsz, bądź uregulować mniejsze kwoty. W rezultacie opłacenie jednego zobowiązania odbywa się kosztem nieuregulowania innego.