Wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 lipca 2021 r., sygn. II SA/Łd 762/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Asesor WSA Tomasz Porczyński (spr.) Protokolant specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2021 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego oddala skargę. A. P.

Uzasadnienie

Decyzją dnia [...] r., nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 256) - dalej: k.p.a.; art. 25 ust. 10 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r. poz. 2407) - dalej: p.p.w.d.; Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] r., znak [...] orzekającą o odmowie umorzenia nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego pobranego w okresie od 1 listopada 2018 r. do 28 lutego 2019 r. przez M. M. na dziecko A.M.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika, że ostateczną decyzją z dnia [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] r., nr [...] orzekającą o: uznaniu za nienależnie pobrane przez skarżącego w okresie od 1 listopada 2018 r. do 28 lutego 2019 r. świadczenia wychowawczego na dziecko A. M., w łącznej kwocie 2.000 zł. oraz o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia za w/w okres.

Pomimo prawidłowego pouczenia skarżący nie skorzystał z przysługującego prawa zaskarżenia powyższej decyzji do sądu administracyjnego.

Wnioskiem z dnia 4 czerwca 2020 r. skarżący wystąpił o umorzenie kwoty 2.000 zł tytułem nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego za okres od 1 listopada 2018 r. do 28 lutego 2019 r. Wyjaśnił, że pobrane środki finansowe zostały w pełni przeznaczone na potrzeby małoletniego A.M., który w przedmiotowym okresie pozostawał pod opieką swojej babki, która w lutym 2019 r. została ustanowiona rodziną zastępczą. Skarżący oświadczył, że jego aktualna sytuacja finansowa, wynikająca zarówno z faktu posiadanego statusu osoby przebywającej na warunkowym zwolnieniu, jak również panującej epidemii Covid-19 nie pozwala na spłatę przedmiotowej kwoty. Ponadto jak wynika ze zgromadzonych w sprawie dokumentów na dzień wniesienia przedmiotowego żądania skarżący prowadził jednoosobowe gospodarstwo, nie pracował, był zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Korzystał z pomocy matki która pomaga mu w wyżywieniu oraz drobnych sprawach, co pozwala mu funkcjonować na co dzień.