Wyrok WSA w Opolu z dnia 28 stycznia 2021 r., sygn. II SA/Op 41/20

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi B. N. i R. N. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 25 listopada 2019 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania w sprawie pozwolenia na rozbiórkę oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Wojewody Opolskiego z dnia 25 listopada 2019 r., nr [...], wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm., obecnie Dz. U. z 2020 r. poz. 256) dalej w skrócie: K.p.a., uchylająca w całości decyzję Starosty Głubczyckiego z dnia 29 lipca 2019 r., nr [...], którą uchylono, po wznowieniu postępowania, decyzję ostateczną Starosty Głubczyckiego nr [...] z dnia 22 marca 2016 r. o odmowie pozwolenia na rozbiórkę budynku usługowego położonego na nieruchomości ewid. nr a, obręb [...], ul. [...], oraz orzekającą o udzieleniu B. N. i R. N. pozwolenia na rozbiórkę wyżej wymienionego budynku usługowego.

Wydanie tych aktów administracyjnych poprzedziło następujące postępowanie:

Wnioskiem z 15 czerwca 2015 r. B. N. i R. N. wnieśli do Starosty Głubczyckiego o wydanie pozwolenia na rozbiórkę budynku usługowego na nieruchomości położonej w miejscowości [...] przy ulicy [...], obecnie ul. [...], na działce ewidencyjnej nr a.

W toku postępowania, Opolski Wojewódzki Konserwator Zabytków (dalej też: OWKZ), postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2015 r., odmówił uzgodnienia rozbiórki powyższego budynku, wskazując, że: "budynek wzniesiony zapewne na przełomie XIX i XX w., został ujęty w wojewódzkiej ewidencji zabytków ze względu na posiadane znaczne wartości architektoniczne i historyczne. Pomimo ogólnego miernego stanu technicznego budynku, wartości te w opinii OWKZ są zachowane i z tego względu obiekt nie kwalifikuje się do rozbiórki". Powyższe postanowienie zostało utrzymane w mocy przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia 16 lutego 2016 r.