Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. II SA/Ol 835/20

Policja; Prawo miejscowe

Dnia 19 stycznia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 stycznia 2021 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Nidzicy na uchwałę Rady Gminy w Kozłowie z dnia 18 września 2018 r., nr LVII/426/2018 w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy Kozłowo oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 18 września 2018 r. Rada Gminy w Kozłowie (dalej: Rada Gminy lub organ stanowiący gminy) podjęła uchwałę Nr LVII/426/2018 w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy Kozłowo. Jako podstawę prawną uchwały podano art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, dalej jako: u.s.g.) w zw. z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r., poz. 487, dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o wychowaniu w trzeźwości"). W § 2 tej uchwały Rada Gminy ustaliła, że miejsca sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu oraz poza miejscem sprzedaży nie mogą być usytuowane w odległości mniejszej niż 30 m od kościołów, szkół, obiektów szkolnych i przedszkoli - zwanych: obiektami chronionymi.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie Prokurator Prokuratury Rejonowy w Nidzicy (skarżący, prokurator) wniósł o stwierdzenie nieważności ww. uchwały w części obejmującej § 2 ust. 1. Skarżący zarzucił, że uchwała w tej części została podjęta naruszeniem art. 12 ust. 3 w zw. z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz art. 7 i 94 Konstytucji RP poprzez określenie odległości nie mniejszej niż 30 metrów punktów sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu i poza miejscem sprzedaży od obiektów chronionych, co pozostaje w oczywistej i rażącej sprzeczności z celami i zadaniami wskazanymi w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i w rezultacie stanowi przekroczenie granic upoważnienia ustawowego z art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy. W ocenie skarżącego, Wprawdzie w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ustawodawca nie wskazał liczbowo minimalnych odległości punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych od tzw. obiektów chronionych, to jednak nie upoważnia to organów gminy do samowolnego i bezkrytycznego określenia tych odległości, w sprzeczności z celem i postawionymi w ustawie zadaniami.