Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Bk 759/20
Policja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi W. F. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie wyrównania uposażenia do 100 % za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim oddala skargę.
Uzasadnienie
W raporcie z dnia [...] stycznia 2018 r. W.F. (zwany dalej również: "wnioskodawcą" lub "skarżącym") zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji w B. (dalej: "KMP") o wyrównanie do 100% uposażenia wypłaconego mu za następujące okresy niezdolności do służby: [...]-[...] czerwca 2017 r., [...]-[...] października 2017 r., [...] listopada 2017 r., [...] grudnia 2017 r. - [...] stycznia 2018 r., spowodowane kontuzją nogi, odniesioną podczas pełnienia służby w dniu [...] sierpnia 2015 r. Do raportu wnioskodawca dołączył kserokopie fragmentów karty lekarskiej prowadzonej przez lekarza rodzinnego.
W piśmie z dnia [...] stycznia 2018 r. Komendant wezwał wnioskodawcę do udokumentowania zasadności wyrównania uposażenia zaświadczeniami potwierdzającymi, że przyczyną konkretnej niezdolności do służby był ww. wypadek.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko w piśmie z dnia [...] stycznia 2018 r. wskazując, w jaki sposób, jego zdaniem, należy rozumieć i stosować przepisy o dokumentowaniu związku niezdolności do służby z warunkami służby.
W piśmie z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...]Komendant, powołując się na art. 121b ust. 5 pkt 1 i art. 121c ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r., poz. 2067 ze zm., dalej: "u.P"), wyjaśnił, że do funkcjonariuszy Policji stosuje się przepisy o powszechnym ubezpieczeniu społecznym, w tym m.in. art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. 2017, por. 1368; dalej: "u.ś."), wedle którego zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do służby spowodowanej tą samą chorobą, po przerwie nieprzekraczającej 60 dni, powinno zawierać kod A. Zdaniem organu, przedłożone przez wnioskodawcę zaświadczenia takiego kodu nie zawierają, stąd organ nie może przychylić się do prośby wnioskodawcy o wyrównanie uposażenia. Komendant ponadto wskazał, że w sytuacji wnioskodawcy należy odwołać się, na podstawie art. 7 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1773 ze zm., dalej: "u.s.w."), do regulacji dotyczącej dokumentowania świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zawartej § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zakresu informacji o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub ich wysokości oraz dokumentów niezbędnych do przyznania i wypłaty zasiłków (Dz. U. z 2017 r., poz. 87, dalej: "rozporządzenie MRPPS"), który stanowi, że dokumentem niezbędnym do przyznania i wypłaty zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru, w przypadku niezdolności do pracy wynikającej z następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku z wcześniej stwierdzonym wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, jest zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym druku, stwierdzające związek tej niezdolności do pracy z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy. W konsekwencji Komendant uznał, że skoro u.P. w przedmiotowej kwestii odsyła w sposób jednoznaczny do ww. przepisów o ubezpieczeniu społecznym, mają one w sprawie niniejszej zastosowanie, zaś wnioskodawca powinien przedłożyć zaświadczenie lekarskie stwierdzające związek niezdolności do służby w okresach, za które żąda wyrównania do 100% uposażenia, z wypadkiem odniesionym w 2015 r. Zdaniem organu, z przedłożonej przez wnioskodawcę dokumentacji nie wynika, że niezdolność do służby w ww. okresach miała związek z przedmiotowym wypadkiem.