Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 listopada 2020 r., sygn. VII SA/Wa 794/20

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Montowski, , Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Sędzia WSA Grzegorz Antas, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M. B. i P. B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2020 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2020 r., , znak: [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: "GINB", "organ II instancji") na podstawie art. 138 § 1 i pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm., dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania P. B. od decyzji Wojewody [...] (dalej: "organ I instancji") z [...] października 2019 r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Z akt postępowania administracyjnego wynika, że Starosta [...] decyzją z dnia [...] lipca 2018 r., Nr [...], zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla [...] Sp. z o.o. Sp. K. z siedzibą w [...] (dalej: "inwestor") budynku mieszkalnego wielorodzinnego "I" na działce nr ew. [...] w obrębie [...], w jednostce ew. [...]. W dniu 5 czerwca 2019 r. do Wojewody [...] wpłynął wniosek M. B. i P. B. (dalej: "wnioskodawcy") o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji, ze względu na niepoinformowanie wnioskodawców, będących użytkownikami wieczystymi nieruchomości sąsiadującej z planowaną inwestycją, o toczącym się postępowaniu, a także wydanie pozwolenia na budowę wobec niezgodności przestawionego projektu budowlanego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz z przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę i dróg pożarowych. Zdaniem wnioskodawców świadczy to o wydaniu rozstrzygnięcia z rażącym naruszeniem prawa zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.