Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. I SA/Ol 495/20

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty, marzec i kwiecień 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Ol 495/20

UZASADNIENIE

M. K. (dalej również jako strona, podatnik, skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w O. (dalej: organ, NUCS) z "[...]"r. w przedmiocie określenia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące luty, marzec, kwiecień 2014r.

Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. decyzją z dnia "[...]" r., określił stronie zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące luty, marzec, kwiecień 2014r. w wysokościach wymienionych w sentencji decyzji. Powołana decyzja została wydana w oparciu o ustalenia postępowania podatkowego w sprawie wymiaru podatku od towarów i usług za wymieniony okres przeprowadzonego w następstwie kontroli podatkowej w zakresie sprawdzenia prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za ww. okres. Organ I instancji pozbawił stronę prawa do odliczenia podatku naliczonego w łącznej wysokości "[...]" z pięciu faktur VAT wystawionych w lutym, marcu, kwietniu 2014r. przez W. Sp. z o.o. w P. Zakwestionowane faktury wystawione zostały tytułem dostawy łącznie "[...]" litrów oleju napędowego. W uzasadnieniu decyzji organ podkreślił, że zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do stwierdzenia, że Spółka W. nie mogła podatnikowi dostarczyć paliwa, bo nie prowadziła działalności gospodarczej, a tym samym nie władała towarem jak właściciel. Spółka ta nie wykonywała żadnych czynności poza wystawianiem faktur VAT. Organ ustalił, że dostawcą paliwa miała być spółka K. funkcjonująca w obrocie wewnątrzwspólnotowym w charakterze "znikającego podatnika". Organ przyjął, że dostawy miały miejsce, ale dokonywał ich inny podmiot niż ten wskazany w fakturach, dlatego faktury wystawione przez M. K. nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Organ podkreślił, że strona nie działała z należytą starannością współpracując ze spółką W. W konsekwencji organ dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług w wysokości innej niż deklarował podatnik.