Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 listopada 2020 r., sygn. I SA/Łd 369/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Dnia 12 listopada 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Sędzia WSA Bożena Kasprzak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 listopada 2020 roku sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr [...] [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z 27 lipca 2020 r. T. S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z [...] r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z [...] r. określającą podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 rok.

Z akt sprawy wynika, że w 2012 r. podatnik prowadził działalność gospodarczą pod nazwą A na rzecz firmy B w zakresie doręczania przesyłek do klientów oraz odbioru przesyłek od klientów, na terenie wyznaczonym przez B. Ponadto świadczył usługi reklamowe dla ww. podmiotu. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane były w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Za 2012 rok podatnik złożył zeznanie PIT-36L o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), następnie jego korektę, deklarując podatek należny w kwocie 27.865,00 zł z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, deklarując przychód z ww. tytułu w kwocie 1.081.586,33 zł, koszty uzyskania przychodu z ww. tytułu 913.348,72 zł i dochód z ww. tytułu w kwocie 168.237,61 zł.

W wyniku przeprowadzonej kontroli i postępowania podatkowego, organ pierwszej instancji stwierdził zawyżenie kosztów uzyskania przychodu o kwotę 120.386,61 zł w wyniku zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów:

faktur VAT na kwotę netto 60.231,21 zł wystawionych przez Spółkę Jawną C, dotyczących zakupu paliwa na stacji należącej do ww. Spółki w Z. przy ul. A 14, które w ocenie organu podatkowego I instancji nie odzwierciedlały faktycznie dokonanych transakcji, co wynikało z analizy paragonów, wyboru formy płatności przy wystawianiu paragonów, weryfikacji numerów kart płatniczych znajdujących się na paragonach, które były podstawą wystawienia zbiorczych faktur, ponadto z analizy w zakresie terminów, częstotliwości i ilości tankowanego paliwa oraz płatności gotówką deklarowanych przez stronę;