Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 listopada 2020 r., sygn. III SA/Lu 359/20

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis, Sędzia WSA Anna Strzelec (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu [...] listopada 2020 r. sprawy ze skarg M. B. na akt Starosty [...] z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłat za wydanie kart pojazdów I. uchyla zaskarżony akt; II. uznaje obwiązek Starosty [...] dokonania zwrotu na rzecz M. B. kwoty [...]zł ([...]) za wydanie karty pojazdu nr [...] dla pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...], kwoty [...]zł ([...]) za wydanie karty pojazdu nr [...] dla pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...] oraz kwoty [...]zł ([...]) za wydanie karty pojazdu nr [...] dla pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Starosty [...] na rzecz M. B. kwotę [...]zł ([...]) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Sygn. akt III SA/Lu [...]

Uzasadnienie

Pismem z [...] kwietnia 2019 r. M. B. (dalej jako strona, skarżący) wystąpił do Starosty [...] (dalej jako organ) o zwrot kwoty [...]zł stanowiącej część wniesionych opłat za wydanie kart pojazdów dla samochodów marki [...] o numerze rejestracyjnym [...], [...] o numerze rejestracyjnym [...], oraz [...] o numerze rejestracyjnym [...] Skarżący wniósł również o zwrot kwoty [...]zł stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu dla samochodu m-ki [...] o numerze rejestracyjnym [...].

W uzasadnieniu wniosku skarżący wyjaśnił, że wyrokiem z dnia [...] stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 119) Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310 - dalej rozporządzenie z 28 lipca 2003 r.) jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 Prawa o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji. Podwyższenie opłaty za wydanie karty pojazdu ponad faktyczne koszty jej wytworzenia stanowiło daninę publiczną, co naruszało art. 217 Konstytucji RP. Skarżący argumentował, że skoro uiścił na rzecz Starostwa Powiatowego w R. opłaty za wydanie kart pojazdów powyżej faktycznego kosztu ich wytworzenia, to zostały one pobrane bez podstawy prawnej. W konsekwencji wniosek o stwierdzenie jego uprawnienia do otrzymania zwrotu części opłaty za wydanie kart pojazdów jest uzasadniony.