Wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. II SA/Ke 376/20

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Armański, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 18 listopada 2020 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 stycznia 2020 r. znak:[...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz P. Sp. z o.o. kwotę 980 (dziewięćset osiemdziesiąt) złotych - tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 17 stycznia 2020 r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej Kolegium) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy z 11 października 2019 r. znak: [...] o odmowie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej P. typ "[...]", wraz z niezbędną infrastrukturą gwarantującą prawidłowe jej funkcjonowanie, obejmującą nieruchomość o numerze ewidencyjnym 180/1, położoną w miejscowości S., obręb [...], gmina S .

W uzasadnieniu decyzji Kolegium podało, że główną przyczyną odmowy ustalenia celu publicznego, wskazaną przez organ I instancji, było nieuzupełnienie braków we wniosku inwestorskim t.j. nieprzedłożenie, pomimo wezwania, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W odwołaniu P. Sp. z o.o. zarzuciła naruszenie przepisów: art. 7, 77 § 1, art. 80 k.p.a. oraz art. 11 k.p.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego, niezebranie oraz nierozpatrzenie całego materiału dowodowego oraz niewskazanie w uzasadnieniu decyzji faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu, których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej; art. 6 i 8 k.p.a. w zw. z art. 2 i 7 Konstytucji RP poprzez nie działanie Miasta i Gminy w niniejszym postępowaniu na podstawie i w granicach prawa, niestanie na straży praworządności oraz prowadzanie niniejszego postępowania w taki sposób, iż nie pogłębia to zaufania obywateli do organów Państwa; art. 52 ust. 3 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ("u.p.z.p.") poprzez uzależnianie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego od zobowiązania się inwestora do spełnienia nieprzewidzianych odrębnymi przepisami świadczeń lub warunków; § 2 ust. 1 pkt 7, § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko poprzez kwestionowanie, że planowana inwestycja nie zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i kwestionowanie, że równoważną moc promieniowaną izotropowo wyznacza się dla pojedynczej anteny sektorowej; art. 56 w zw. z art. 64, art. 61 ust. 1 u.p.z.p., poprzez wydanie decyzji odmownej w sytuacji, gdy zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi oraz poprzez zastosowanie art. 64 i art. 61 ust. 1 pkt 1-3, które nie mają w ogóle zastosowania do decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.