Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 października 2020 r., sygn. VII SAB/Wa 181/20

Przewlekłość postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Montowski Sędziowie: WSA Tomasz Janeczko (spr.) WSA Renata Nawrot po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 października 2020 r. sprawy ze skargi M. G. na bezczynne i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rozwoju w przedmiocie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej 1. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 2. stwierdza, że Minister Rozwoju dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie z wniosku M. G. w przedmiocie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej; 3. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 4. w pozostałym zakresie skargę oddala; 5. zasądza od Ministra Rozwoju na rzecz M. G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez M. G. (dalej: "skarżąca") jest bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rozwoju (dalej: "organ", "Minister") w sprawie rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] października 2014 r. znak: [...]. Skarżąca wnosząc skargę domagała się zobowiązania Ministra Rozwoju do bezzwłocznego wydania decyzji oraz stwierdzenia, iż bezczynność i przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, a także przyznania od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. oraz zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm prawem przypisanych.

W odpowiedzi na skargę Minister Rozwoju wniósł o jej oddalenie.

Organ wyjaśnił, że skarżąca pismem z dnia 7 marca 2018 r. wniosła o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] października 2014 r. Organ wskazał także, że w dniu 8 kwietnia 2020 r. oraz w dniu 26 maja 2020 r. strona skarżąca wniosła ponaglenie. Odnosząc się do zarzutów zawartych w przekazywanej skardze, jak i przedstawionej argumentacji na ich poparcie, organ stwierdził, że nie zasługują one na uwzględnienie. Zdaniem organu nie można mu zarzucić bezczynności w zakresie rozpatrzenia sprawy z wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego bowiem, po pierwsze organ podejmował niezbędne czynności w celu wyjaśnienia sprawy, a po drugie Minister decyzją z dnia [...] lipca 2020 r., znak: [...] umorzył postępowanie prowadzone po wznowieniu postępowania zakończonego decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju. Organ następnie zwrócił uwagę, że pismem z dnia 7 grudnia 2018 r. M. G. w toku prowadzonego postępowania wznowionego w trybie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. w sprawie zakończonej decyzją Ministra Infrastruktury/ Rozwoju wystąpiła z kolejnym wnioskiem o wznowienie postępowania sprawie zakończonej decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju w oparciu o dodatkowe przesłanki, tj. art. 145 § 1 pkt 1, 2 oraz § 2 k.p.a. Po rozpatrzeniu ww. wniosku z dnia 7 grudnia 2018 r, Minister postanowieniem z dnia [...] lipca 2020 r., znak: [...] odmówił wznowienia postępowania. Zdaniem Ministra analiza czynności dokonanych przez niego w niniejszej sprawie uzasadnia stwierdzenie, że w sprawie nie można skutecznie zarzucić organowi przewlekłości w prowadzeniu postępowania w sprawie wniosku z dnia 7 marca 2018 r. Organ podkreślił, że nie wszystkie czynności podejmowane przez organ znajdują odzwierciedlenie w aktach sprawy w postaci dokumentu sporządzonego w formie pisemnej.