Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 października 2020 r., sygn. II SA/Ol 572/20

Pomoc społeczna

Dnia 15 października 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 października 2020 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" wydaną z upoważnienia Burmistrza B. przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 17 i art. 24 ust. 2a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity na dzień wydania decyzji - Dz.U. z 2020 r. poz. 111, dalej jako: u.ś.r.), odmówiono przyznania K.P. (dalej jako: wnioskodawca, strona lub skarżący) świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad matką. W uzasadnieniu podniesiono, że matka wnioskodawcy legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym na stałe, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 8 października 2018 r., przy czym niepełnosprawność istnieje od 18 października 2005 r. W związku z przebytym schorzeniami nie porusza się samodzielnie, jest osobą leżącą i wymaga pomocy innych osób we wszystkich czynnościach dnia codziennego. Nie mieszka z wnioskodawcą, lecz z drugim synem i jego rodziną. Wnioskodawca podczas sprawowania osobistej opieki nad matką sporządza zakupy, kontaktuje się z placówkami służby zdrowia w celu uzyskania recept na stałe leki, realizuje te recepty oraz oklepuje plecy. Ustalono także, że przy niektórych czynnościach pielęgnacyjnych, a także przy przygotowywaniu posiłków pomagają inne osoby niż wnioskodawca. Wskazano, że w ocenie organu I instancji nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 17 ust. 1 i 1b u.ś.r., ponieważ orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności matki wnioskodawcy datuje się od 8 października 2018 r. tj. od czasu kiedy miała ukończone 89 lat, zaś niepełnosprawność istnieje od 18 października 2005 r., podczas gdy świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia.